IIHF: Nowi członkowie Hokejowej Galerii Sław

O siedmiu nowych członków powiększyło się elitarne grono Hokejowej Galerii Sław, których prezentacji dokonano przed finałowymi spotkaniami tegorocznych MŚ elity w Danii.

W ostatnim dniu MŚ elity w Kopenhadze odbyła się uroczystość włączenia w poczet Hokejowej Galerii Sław siedmiu nowych członków. Ceremonia odbyła się w obecności szefa światowej centrali hokejowej Rene Fasela i Prezydenta Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego Jacquesa Rogge’a.

Nowi członkowie Hokejowej Galerii Sław. Od lewej: Jesper Damgaard, Rob Blake, Kirovs Lipmans, Jere Lehtinen, Daniel Alfredsson, Chris Chelios, Philippe Lacarriere i Bob Nadin.

Jako pierwszy z nominowanych przedstawiony został Jere Lehtinen, draftowany przez Dallas Stars w 1992 roku. Wraz z ekipą Finlandii wystąpił 5-krotnie na igrzyskach olimpijskich i 4 razy w turniejach mistrzostw świata, z których przywiózł złoto w 1995 roku. 14 lat swojej kariery poświęcił na grę w najlepszej lidze świata, gdzie w 1999 zdobył wraz z drużyną Dallas Stars Puchar Stanleya. Ze wszystkich zawodników pochodzących z „krainy tysiąca jezior” to Lehtinen był najbliżej Klubu Potrójnego Złota. Zabrakło mu tylko triumfu w finale olimpijskim w 2006, kiedy to Finlandia uległa w finale Szwecji.

Francuz Phillipe Lacarriere dołączył w Hokejowej Galerii Sław do swojego ojca Jacques’a, tworząc jedyny jak do tej pory ojcowsko-synowski tandem w tym elitarnym gronie. Był kapitanem reprezentacji „Trójkolorowych” w latach 1965-1967. Wystąpił w niej łącznie 68 razy. Lacarriere przewodniczył hokejowemu turniejowi olimpijskiemu w Albertville w 1992 roku. W strukturach Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie (IIHF) w latach 1990-1994 pracował w Komitecie Dyscyplinarnym, po czym przez kolejnych 9 lat był członkiem Rady IIHF.

Chris Chelios kończąc karierę w 2010 roku był jedynym zawodnikiem w NHL pochodzącym z draftu z 1981 roku, który wciąż pozostawał czynnym graczem tej ligi. Zaliczył w swojej karierze 26 sezonów. Zaczynał w Montreal Canadiens, a już w drugiej swojej pełnej kampanii na taflach najlepszej ligi świata, wzniósł w górę Puchar Stanleya.W 1996 roku wywalczył z reprezentacją USA brązowy medal mistrzostw globu.

Coroczną nagrodę Paula Loicqa za wybitne zasługi dla międzynarodowego hokeja na lodzie odebrał Kirovs Lipmans. Jako prezydent Łotewskiej Federacji Hokeja na Lodzie wydźwignął kadrę narodową z Grupy C mistrzostw świata (1993) do Grupy A (1997). Swoją działalnością przysłużył się do rozwoju hokeja w swoim kraju. Za jego pośrednictwem powstało na Łotwie wiele nowych hal lodowych, jak również kraj ten podjął różnego typu wyzwania z organizacją hokejowych mistrzostw świata w 2006 roku w Rydze na czele. Dwa lata wcześniej Lipmans został odznaczony Orderem Trzech Gwiazd (IV klasy), najważniejszym odznaczeniem państwowym na Łotwie.

Wśród nowo przyjętych do Hokejowej Galerii Sław znalazł się już jeden laureat Nagrody Paula Loicqa. Był nim Bob Nadin, uhonorowany tym trofeum w roku 2007. Teraz został wprowadzony na hokejowy Olimp w kategorii Budowniczy Światowego Hokeja. To były arbiter międzynarodowy, który sędziował na Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo w 1972. Przez dekadę (1976-1986) szefował Wydziałowi Sędziowskiemu Kanadyjskiego Amatorskiego Związku Hokeja na Lodzie (CAHA). Od 1992 do 1996 przewodniczył komórce sędziowskiej w NHL. W IIHF pracował w Komitecie Zasad Gry i Sędziowania.

Rob Blake jest członkiem elitarnego Klubu Potrójnego Złota. W 2001 roku zdobył Puchar Stanleya z Colorado Avalanche, a rok później został mistrzem olimpijskim na Igrzyskach w Salt Lake City. Jako członek drużyny narodowej Kanady dwa razy odbierał złoty medal za mistrzostwo świata (1994, 1997).

Rob Blake z czasów gry dla Los Angeles Kings.

Ukłonem w stronę organizatorów mistrzostw było zaproszenia do grona najwybitniejszych Jespera Damgaarda, któremu przyznano Nagrodę Bibi Torrianiego. Jest to trofeum przeznaczone dla wybitnych zawodników pochodzących z krajów nie należących do światowej ścisłej czołówki. Duńczyk reprezentował swój kraj podczas kolejnych 17 turniejów mistrzostw świata, podczas których awansował z kadrą z Grupy B do wyższej kategorii, którą była Grupa A. Przez 11 lat pełnił obowiązki kapitana drużyny narodowej, a Duńska Federacja Hokeja na Lodzie dokonała zastrzeżenia koszulki z numerem 7, która należała właśnie do Damgaarda.

Jako ostatni wczoraj do Hokejowej Galerii Sław został wprowadzony Daniel Alfredsson. Szwed 5-krotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich, zdobywając złoty medal w 2006 roku w Turynie. Ponadto 7-krotnie uczestniczył w turniejach mistrzostw świata, z których przywiózł z kadrą „Trzech Koron” dwa srebrne i dwa brązowe krążki. W najlepszej lidze świata występował 14 sezonów. Poprowadził drużynę Ottawa Senators do finałów Pucharu Stanleya w 2007 roku. W sezonach regularnych wystąpił na taflach NHL 1246 razy.

Daniel Alfredsson w trykocie Ottawa Senators z charakterystyczną literą "C" oznaczającą kapitana zespołu.

Dla przypomnienia należy dodać, że Polska ma swojego przedstawiciela w Hokejowej Galerii Sław. Od 2006 roku za wybitne zasługi kariery zawodniczej w tym elitarnym gronie znajduje się Henryk Gruth, który jak do tej pory jest jedynym Polakiem, który dostąpił zaszczytu zasiadania w panteonie sław światowego hokeja.