Kto zawiódł, kto sprostał oczekiwaniom, kto pozytywnie zaskoczył? Postaramy się to ocenić i zastanowimy się, jaki jest najbardziej prawdopodobny scenariusz na rundę rewanżową rozgrywek.

Faworyci (Niedźwiedzie Sanok, Koguty Sanok, TH Cheeloo Dębica)

Ciężko było przed inauguracyjnym sezonem wskazać murowanego faworyta ligi, ale wiele wskazywało na to, że liczyć będą się drużyny z Sanoka i Dębicy. W składach tych drużyn grają bowiem doświadczeni, obyci na taflach zawodnicy o dobrych umiejętnościach technicznych. Dlatego porażka u siebie w meczu z Czartami musiała wywołać burzę w szatni Dębiczan, ale i pozytywnie wstrząsnąć zespołem, bo od tego momentu TH Cheeloo nie przegrała już żadnego meczu, jeden remisując i trzy kolejne wygrywając.

Drużyna Niedźwiedzi konsekwentnie dąży do mistrzostwa wygrywając niemal mecz za meczem i chyba tylko przez rozprężenie w meczu z Dębicą (mecz zakończył się remisem 7:7, choć Niedźwiedzie prowadziły już 6:3) nie ma na koncie kompletu punktów.

Zespół Kogutów mimo czteropunktowej straty do lokalnego rywala, o Mistrzostwo Ligi będzie zapewne walczył do końca tak jak w pierwszym pojedynku derbowym (Koguty "goniły" wtedy wynik i mimo stanu 0:6 przegrały tylko 6:7). Dużo będzie zależeć od wyniku rewanżu - Koguty muszą go wygrać, jeśli chcą nawiązać walkę z Niedźwiedziami.

"Runda wyjazdowa" (SHK Krosno)

Dla drużyny SHK Krosno pierwsza runda spotkań okazała się "wyjazdową". Krośnianie wszystkie swoje mecze rozegrali bowiem na lodowiskach rywali. Wydaje się, że nie wyszło im to na dobre, spoglądając na tabelę i zerowy dorobek punktowy SHK.

O ile rozegranie pierwszych trzech spotkań rundy na taflach rywali było zakładane, to mało łaskawa aura (utrzymujące się mocno dodatnie temperatury) i trwające prace przy dostosowaniu lodowiska w Krośnie do rozgrywek hokeja (m.in. założono siatki ochronne i zamontowano dodatkowe oświetlenie) zmusiły do zamiany gospodarza i rozegrania dwóch kolejnych spotkań na wyjeździe.

Mimo samych porażek, niesprawiedliwym byłoby nazwanie drużyny z Krosna outsiderem ligi, bo niemal w każdym meczu nawiązywała walkę z rywalem, przynajmniej póki starczyło jej sił, bo ambicji i woli walki zawodnikom SHK odmówić nie można.

Z pewnością drużyna SHK zapłaciła frycowe za małe obycie z lodem i braki w regularnych treningach przed startem ligi. Rzeszowski "zaciąg" obcokrajowców wzmacnia drużynę, ale to od formy i postępów młodych chłopaków z Krosna zdaje się zależeć przyszłość drużyny i jej siła w rundzie rewanżowej, gdzie o punkty przeciwnikom  będzie znacznie trudniej niż do tej pory.

Sanockie fatum (Czarty Kraków)

Tak, jak w PLH drużyna Comarch Cracovii nie może przełamać się i zwyciężyć w tym sezonie z Ciarko Sanok, tak w KALH krakowskie Czarty po bardzo dobrym początku (niespodziewane zwycięstwo w inauguracyjnym meczu z Dębicą) nie mogą spotkań z sanockimi drużynami zaliczyć do udanych.

Początek rundy krakowianie zaczęli wyśmienicie, zwyciężając w Dębicy, a później kontynuując zwycięską passę w meczach z Krosnem i Oświęcimiem. Wygrane zawdzięczają przede wszystkim dobrej postawie dwóch rywalizujących ze sobą bramkarzy, niezłej organizacji gry w obronie (w pierwszych trzech meczach Czarty straciły łącznie tylko pięć bramek) oraz skuteczności pierwszej piątki zespołu (12 z 16 zdobytych bramek w 1. rundzie).

Zimny prysznic spadł na krakowian w meczu u siebie z Niedźwiedziami, a porażka 1:10 sprowadziła Czarty na ziemię. Choć wyjazdowy mecz z Kogutami był już trochę lepszy w wykonaniu krakowian, to zakończył się porażką i nie daje powodów do satysfakcji.

O wynikach Czartów w rundzie zadecyduje zapewne nadal postawa bramkarzy (szczególnie w meczach z trudnymi rywalami, kiedy pod krakowską bramką będzie gorąco) oraz wyciągnięcie konstruktywnych wniosków z ostatnich porażek.

Bez żądła (Szerszenie Oświęcim)

Największy zawód do tej pory sprawiła ekipa Szerszeni, która po inauguracyjnym zwycięstwie z SHK nie sprostała kolejnym przeciwnikom. Oświęcimianie mają jednak młodą, perspektywiczną drużynę i nie ukrywają, że pierwszy sezon ligi traktują jako przetarcie, a wyniki są "zaprogramowane" na przyszłość i przyjdą w efekcie regularnej pracy na treningach.

Ci co "robią różnicę"

Spójrzmy także na klasyfikację kanadyjską. Wysuwa ona zawodników, którzy decydują o losach spotkań i o widowiskowości meczów, zaś absencja któregoś z nich jest dużym osłabieniem dla zespołu. Nie dziwi fakt, że najlepiej punktujący to zawodnicy drużyn, które strzelają najwięcej bramek w lidze, czołówkę klasyfikacji zajmują najlepsi ich strzelcy.

Najskuteczniejszym strzelcem, a zarazem najlepiej punktującym zawodnikiem jest jak dotąd Radosław Wojnarowski z drużyny sanockich Kogutów, mający na swoim koncie 16 punktów (10 bramek i 6 asyst). Tuż za nim ze zdobyczą 14 pkt. plasuje się Jacek Szwed z ekipy TH Cheeloo Dębica (9G, 5A). Kolejne miejsca zajmują dwaj snajperzy zespołu Niedźwiedzi Sanok: Mariusz Wójcik (7G, 4A) i Piotr Krokis (8G, 2A). Regularnie punktuje również Krzysztof Wielgus z drużyny Dębiczan (6G, 4A).

Sprawa walki o zwycięstwo w klasyfikacji kanadyjskiej 1. sezonu KALH jest więc nadal otwarta, a wiele wskazuje na to, że najlepszy zawodnik przekroczy 30 punktów.