Hokej.net Logo

Siergiej Agiejkin

Informacje
Imię
Siergiej
Nazwisko
Agiejkin
Data ur.
1963-06-13 (61 lat)
Kraj, Miasto
Brak, Saratow
Obywatel
ur. --
Funkcje
Zawodnik
Wzrost
184
Waga
84

Nowotarscy działacze sprowadzając Siergieja Agiejkina  liczyli, że - wzorem Kanady - przyciągnie widzów, którzy chodzić będą po prostu "na gwiazdę". I nie pomylili się! Gdy przybył do Nowego Targu odmienił oblicze Podhala. Zdobywał gole i wypracowywał pozycje strzeleckie swoim partnerom. Szybko dołączył do czołówki najskuteczniejszych zawodników ligi. Na niego chodzili kibice. Był zdecydowanie najbardziej utytułowanym hokeistą w naszej lidze - eks-reprezentantem ZSRR, mistrzem świata i Europy z 1986 roku.

Przyszedł na świat w Moskwie. Hokejem zainteresował się mając pięć lat. Wtedy po raz pierwszy ubrał łyżwy. Ślizgał się na ulicznym placu przed domem, który przez kilka zimowych miesięcy był zamarznięty. W wieku siedmiu  lat zgłosił się do szkółki hokejowej w CSKA. Miał dużo szczęścia, trafił bowiem na fanatyka sportu - Wiktora Mancurowa, który wpajał młodym hokeistom to, co najistotniejsze w tym okresie życia: miłość do sportu. - Trener poświęcał nam każdą wolną chwilę, aby nauczyć najprostszych elementów hokejowego abecadła. Ja i moi koledzy ćwiczyliśmy je dwa razy w tygodniu, a w pozostałe dni graliśmy mecze. Ten pierwszy sezon uganiania się za krążkiem najbardziej utkwił mi w pamięci - mówił Agiejkin.

I chociaż w pierwszych latach hokejowej kariery sukcesy były mało znaczące, to jednak Siergiej został wprost zauroczony samą walką na lodzie. Ponieważ był bardziej uzdolniony niż rówieśnicy, szybciej przeskakiwał szczeble hokejowego wtajemniczenia. Będąc juniorem trenował pod kierunkiem znakomitego Aleksandra Ragulina, który był dla niego ideałem hokeisty. Gdy miał siedemnaście  lat zauważył go trener Wiktor Sadamow z Krystalu Saratow i przyjął go do swojej drużyny. Po roku gry w pierwszej lidze zadebiutował w "wyższej" w meczu z Traktorem Czelabińsk. I to był przełom...

Staranność i pilność z jaką uczestniczył w zajęciach, musiały przynieść efekty. Otrzymał powołanie do reprezentacji juniorów i został młodzieżowym mistrzem świata (1983 r.). W 1985 roku trener Spartaka Moskwa, Borys Majorow przyjął hokeistę do swojej drużyny. W "sbornej" zadebiutował podczas turnieju "Izwiestii" przeciwko Czechosłowacji. Kilka miesięcy później został mistrzem świata i Europy. W światowym championacie grał w ataku wspólnie z Andriejem Chomutowem i Wiaczesławem Bykowem. - Starałem się ich naśladować. U pierwszego z nich imponowało mi zręczne operowanie kijem i zwrotność. Bykowzawsze zachowywał zimną krew, posiadał znakomity przegląd sytuacji, demonstrował nienaganny drybling - mówił. 

Sezon 1985/86 - jak się później okazało - był najlepszy w jego karierze. Pomimo, że ciągle znajdował się w szerokiej kadrzeWiktora Tichonowa, nie dane mu było wystąpić w drużynie narodowej w najwyższych światowych imprezach. Pozostała mu liga. Z drużyną Spartaka wywalczył wicemistrzostwo kraju (1990), trzecie miejsce w 1986, oraz trzykrotnie Puchar Spenglera - 1985, 89, 90. W Podhalu grał półtora sezonu, po czym wyjechał do Niemiec. Cztery sezony grał w  zespole 1 EV Weiden, a potem występował  w ERC Sonthofen i EV Ravensburg. W sezonie występów w ostaniem z wymienionych klubów, krótki epilog miał z S.C. Laces Val Venosta. Sezon 1998/99 był jego ostaniem w Niemczech. Zakończył go występami w zespole EC Pfaffenhofen. Ostanie dwa lata czynnej kariery spędził w Podolsku, w zespole Witiaz.

Zmarł na białaczkę 31 maja 2001 roku w wieku 38 lat. Został pochowany na cmentarzu Wostrjakowskoje.

W najwyższej lidze radzieckiej, a następnie rosyjskiej rozegrał 258 meczów, w których strzelił 77 gole

W reprezentacji ZSRR w latach 1985-1986 rozegrał 17 spotkań, w których strzelił 9 goli.

Autor: Stefan Leśniowski


© Copyright 2003 - 2024 Hokej.Net | Realizacja portalu Strony internetowe