Sam na sam z... Miroslavem Zatką

O żarcie z fiatem 126p, znajomości z Andrejem Meszaroszem i... słodyczach - w kolejnym odcinku z cyklu "Sam na sam z...", opowiada Miroslav Zatko, defensor JKH GKS Jastrzębie.

Na początek kilka szybkich wyborów. Talent czy ciężka praca?

- Zdecydowanie ciężka praca.

Szybki strzał czy zaskakujące podanie?

- Zaskakujące podanie. Takie, które otwiera drogę do bramki mojemu koledze z drużyny.

Trening czy odnowa biologiczna?

- Trening, ale dochodzę już do takiego wieku, że powinienem więcej czasu poświęcać odnowie biologicznej.

Twarda gra ciałem czy bójka?

- Gdybym był młodszy, to pewnie wybrałbym bójkę. Teraz już twardą walkę.

Przepuszczenie zawodnika czy faul?

- Zdecydowanie faul.

Co jest bardziej przydatne dla obrońcy szybkość czy technika?

- Wydaje mi sie, że szybkość.

Ławka rezerwowych czy ławka kar?

- To drugie.

Rozgrywki NHL czy KHL są bardziej interesujące?

- Tylko NHL.

Brutal, bandyta - dlaczego masz taką opinie w lidze?

- Może dlatego, że nie unikam gry ciałem i dlatego, że wchodzę często w zawodników, którzy zamiast patrzeć przed siebie skupiają swój wzrok na krążku. Ale słowo brutal jest przesadą. W całej przygodzie z hokejem żałowałem tylko jednego ostrego wejścia. Było to w półfinale z Jastrzębiem, a zaatakowałem wtedy Michała Woźnicę.

Z kim gra Ci się lub grało Ci się w przeszłości najlepiej?

- Dobrze wspominam grę z Marianem Kacirzem i Lukaszem Rzihą. Z obrońców najlepiej grało mi się z Pawłem Dronią.

Najgroźniejszy wypadek na lodzie, który widziałeś?

- Odpukać w niemalowane - jeszcze nic takiego nie widziałem albo po prostu nie mogę sobie przypomnieć.

Najtrudniejszy moment w karierze?

- Podjąłem kiedyś decyzję, że nie będę grał w hokeja i pojechałem do Anglii. Ale tam właśnie dojrzałem i dowiedziałem co chce robić w życiu... To gra w hokeja.

Co jest najgorszego bądź najtrudniejszego w pracy hokeisty?

- Jak dla mnie przygotowania na sucho. Często są one monotonne i skupiają się głównie na długich biegach.

Krytyka - motywuje czy denerwuje?

- Motywuje, ale jeśli wypływa od osoby, która zna się na hokeju.

Największy sukces w karierze?

- Jeszcze na niego czekam.

Jak wygląda Twoja znajomość z Andrejem Meszaroszem, defensorem Philadel?

- Znamy się od małego i razem graliśmy w obronie jako dzieci. Jesteśmy w kontakcie praktycznie każdego dnia.

Najgorszy moment w klubie PHL to?

- To koniec Naprzodu Janów. Była tam fajna atmosfera, można by rzec, że był to taki rodzinny klub.

Gra w reprezentacji Słowacji czy Polski?

- Urodziłem się Słowakiem i umrę jako Słowak. Jakbym miał kiedyś możliwość zagrania w słowackich barwach i posłuchania hymnu, to byłoby to spełnienie moich marzeń... Ale wiadomo - byłbym też wdzięczny za grę z orzełkiem na piersi. Niestety to też nie było mi dane.

Który zawodników w Twojej drużynie posiada największe umiejętności?

- Najbardziej wszechstronnym hokeistą jest Leszek Laszkiewicz.

Kto najczęściej żartuje sobie w szatni?

- Największymi jajcarzami są niewątpliwie Mateusz Danieluk i Richard Kral.

Najciekawszy żart jaki pamiętasz?

- Dotyczy on Roberta Kosteckiego i jego fiata 126p, czyli popularnego malucha. "Kostek" przyjeżdżał nim na treningi i pewnego dnia zebraliśmy się w czterech i przenieśliśmy ten samochód w pewne ustronne miejsce. Robert szukał auta chyba przez dwa dni (śmiech).

Jaki jest najbardziej niedoceniany polski hokeista?

- Wymienię dwóch: Marcin Słodczyk i Łukasz Sokół.

Który polski gracz powinien zrobić większą karierę?

- Zdecydowanie Marcin Jaros. Przy swoim talencie mógł grać w zdecydowanie silniejszej lidze.

Najlepszy gracz w Polskiej Hokej Lidze?

- Zawsze najtrudniej grało mi się przeciwko Leszkowi Laszkiewiczowi. Teraz występujemy już w jednej drużynie.

Obrońca, którego najtrudniej minąć i napastnik, którego najtrudniej zatrzymać?

- Nicolas Besch i Leszek Laszkiewicz.

Najlepszy zawodnik przeciwko któremu grałeś w swojej karierze?

- Podczas mojego pierwszego meczu w seniorskich barwach naprzeciw mnie stał Igor Liba, wielokrotny reprezentant Czechosłowacji, olimpijczyk, mistrz Świata. Miałem wtedy 16 może 17 lat, a on kończył karierę w pierwszej lidze. Zapamiętam ten moment do końca życia.

Największy młody talent w Polsce?

- Chyba Aron Chmielewski.

Największy twardziel w lidze?

- Marek Strzyżowski.

Najlepszy trener, z którym do tej pory pracowałeś?

- Charles Franzen.

Proszę dokończyć zdanie. Polski hokej to...

- Nieodpowiedzialni ludzie, na nieodpowiedzialnych miejscach.

Kiedy i czy w ogóle reprezentacja Polski zagra w światowej Elicie?

- To ciężkie pytanie... Wielka niewiadoma.

Największe głupstwo, które kiedykolwiek słyszałeś?

- Chyba to, że hokej to łatwy sport.

Największe kłamstwo, które kiedykolwiek usłyszałeś na swój temat?

- Że obstawiam mecze u bukmachera.

Najczęściej słyszane pytanie od fanów, bądź dziennikarzy?

- "Czemu dzisiaj nie wygraliście?"

Numer "6" na plecach. Dlaczego?

- Sam nie wiem. Kiedy wchodziłem do pierwszej drużyny numer 20., z którym grałem przedtem był zajęty. Wziąłem "6" i tak zostało.

Gdy nie grasz i nie trenujesz, to co robisz w wolnym czasie?

- Gdy jestem w Polsce to dużo odpoczywam. Jak mam wolne, to jadę do domu. Lubię też pójść do kina.

Idealny dzień według Miroslava Zatko to jaki?

- Dobry sen, rozjazd, potem dobry obiad, drzemka, mecz zakończony zwycięstwem, a potem spotkanie ze znajomymi.

Jaki inny talent niż granie w hokeja posiada Miroslav Zatko?

- Ogólnie jestem w miarę dobry w każdej dyscyplinie sportowej. Dobrze idzie mi także na PlayStation, zwłaszcza w Fifę (śmiech).

Czego najtrudniej sobie odmówić?

- Zdecydowanie słodyczy.

Czego najbardziej się boisz?

- Boję się o zdrowie swoich najbliższych. Dzisiaj jesteśmy, a jutro może nas już nie być. Takie jest życie.

I na koniec, jak często się denerwujesz?

- Niestety bardzo często. Czasami nawet w złym czasie i na złym miejscu.