Konferencja prasowa Jaromíra Jágra

Jaromír Jágr spotkał się w czwartek na konferencji prasowej z dziennikarzami, aby opowiedzieć o motywach i kulisach swojego powrotu do Czech, gdzie będzie rywalizował na zapleczu najwyższej klasy rozgrywkowej w barwach Rytíři Kladno.

O wyborze czeskiej ligi zadecydowało kilka czynników. Jednym z nich było zamknięte okienko transferowe w KHL, ale zdecydowanie ważniejsza okazała się dbałość o zdrowie i możliwość pozostawania pod stałym nadzorem profesora Pavela Kolářa, który dla Jágra stanowi gwarancję powrotu do pełni zdrowia. Czech boryka się bowiem z niewyleczoną do końca kontuzją kolana. Przyznał, że spotkał się z dużym zainteresowaniem swoimi usługami ze strony Eisbären Berlin, których jednym z właścicieli jest Luc Robitaille, przyjaciel Jágra. Oferta była bardzo hojna i kompleksowa, ale 45-letni napastnik nie zdecydował się na ten krok, który tłumaczył w następujący sposób – Obecnie nie jestem w stanie rywalizować w którejś z czołowych lig europejskich na poziomie najwyższej klasy rozgrywkowej, dlatego postanowiłem wrócić do mojego macierzystego klubu, aby tutaj dojść do pełni formy.

Duże zainteresowanie wzbudzała kwestia jego ewentualnego powrotu do NHL – Sam chciałbym wiedzieć, czy to się uda. Nie umiem odpowiedzieć na to pytanie. Teraz jestem w Kladnie i moim głównym celem jest powrót do optymalnej formy i pełnego zdrowia oraz pomoc mojej drużynie w walce o jak najwyższe cele.

Zawodnika bardzo zdziwił ogromny szum medialny związany z jego powrotem, a także reakcja fanów, którzy wykupują wszystkie bilety na mecze Rytíři Kladno po to, by móc zobaczyć swojego ulubieńca w akcji, a zainteresowanie jest tak duże, że mecze są przenoszone do większych hal. Zjawisko przybrało nazwę Jagromanii – Jednym z powodów dla których zdecydowałem się na powrót był spokój, którego potrzebowałem. Nie spodziewałem się takiego szumu wokół mojej osoby. Kiedy zawodnik ma prawie 46 lat i czescy kibice tak się zachowują, to jest to niesamowite uczucie. Nie do opisania wręcz. Zawsze starałem się być blisko fanów, grałem po to żeby sprawiać im radość.

Opowiedział również o swoim stosunku do kwestii rekordów, które mógłby jeszcze pobić grając za oceanem – Ameryka ma obsesję na punkcie statystyk, ale lepsza od tego jest po prostu rywalizacja na lodowisku. Kibice i dziennikarze z pewnością z większym zainteresowaniem podchodzą do statystyk niż ja. Bicie rekordów nigdy nie było moim celem. Co prawda, chciałem osiągnąć 2000 punktów (Jágr uzbierał 1921 „oczek” w sezonach zasadniczych – dopisek autora), ale to już przeszłość.

Został zapytany również o aktualny stan swojego zdrowia – Dzisiaj czuję się gorzej niż się spodziewałem. Może dlatego, że wczoraj byłem u profesora Kolářa i zrobiliśmy kilka rzeczy, co do których powiedział mi, ze z czasem przyniosą pozytywną zmianę, ale w najbliższych dniach mogę odczuwać większy ból i to faktycznie się potwierdza. Mam rozciągnięte wewnętrzne więzadło Pan Kolář wstrzykiwał mi do środka moją własną krew zmieszaną z ziołami, co ma przyśpieszyć gojenie. To było bolesne.

Dziennikarze byli zainteresowani pojawiającymi się pogłoskami o wzmocnieniu przez doświadczonego napastnika ekipy Oceláři Trzyniec – Tak, rozmawialiśmy o tym. To nie jest jednak temat na teraz. Pojechałbym tam dopiero po zakończeniu sezonu przez Rytíři i wtedy jeśli Oceláři byliby jeszcze w grze, to spróbowałbym im pomóc. Jágr wyjaśnił dlaczego akurat ten klub wchodzi w grę – Współpracuję z panem Černoškem z Trzyńca już co najmniej 15 lat. Pomiędzy Kladnem a Oceláři zawsze były dobre relacje i tak powinno być dalej. Jágr zdementował także pojawiające się plotki, że w przypadku gry w tym zespole na mecze latałby helikopterem. Na taką sugestię zareagował uśmiechem i stwierdził, że wtedy po prostu przeniósłby się do Trzyńca żeby tam zamieszkać i nie byłoby żadnych problemów logistycznych związanych z jego grą w tym klubie.

Napastnik wyjawił, że cały czas kusi go gra w Igrzyskach Olimpijskich – Myślałem o tym kiedy latem trenowałem w Kladnie i nie miałem kontraktu w NHL. W takim przypadku powrót do reprezentacji byłby możliwy. No ale teraz jestem na to po prostu za słaby. Ocenił przy tej okazji szanse swoich rodaków w Pjongczang – Mamy wielu wykwalifikowanych graczy. Istnieje dla nas większa szansa na końcowy sukces niż gdyby grali w turnieju zawodnicy z NHL. Myślę, że należy upatrywać w nas faworytów, obok Rosji i Kanady.

Doświadczony zawodnik nie planuje żadnych szczególnych akcji dla kibiców związanych ze zbliżającymi się czterdziestymi szóstymi urodzinami. Stwierdził, że nigdy nie był fanem niektórych uroczystości i raczej próbuje to zawsze ukryć. Wolałby, żeby nikt nie pamiętał o jego kolejnych urodzinach, które przypomnijmy, przypadają w dniu 15-go lutego.

Jágr zapowiedział także powrót do większej aktywności w mediach społecznościowych, które ostatnimi czasy zaniedbał. Jest jednak świadomy jak ważna jest komunikacja z fanami, dlatego zamierza poprawić swoją aktywność.

Zapytany o swoich bliskich powiedział, że jego partnerka Veronika Koprivova (finalistka wyborów Miss Czech 2012) jest jeszcze w Kanadzie, gdzie zajmuje się przeprowadzką. Największą swoją fanką określił jednak matkę. Stwierdził, że niezależnie od tego w jakiej strefie czasowej gra, ona wstaje nawet jeśli to jest środek nocy i ogląda poczynania syna. Jak stwierdził, jest to jeden z powodów powrotu do ojczyzny. Mama znów będzie mogła oglądać go na żywo. Rodzice Jaromira nie byli za oceanem od 10 lat.

Jaromír Jágr z Veroniką Koprivovą

Jágr rozegrał 1733 mecze w NHL w sezonach zasadniczych, zdobywając przy tym 1921 punktów (766G + 1155A), a ponadto wystąpił w postsezonowych rozgrywkach 208 razy notując na koncie 201 „oczek” za 78 bramek i 123 asysty. W tym czasie reprezentował barwy 9 klubów: Pittsburgh Penguins, Washington Capitals, New York Rangers, Philadelphia Flyers, Dallas Stars, Boston Bruins, New Jersey Devils, Florida Panthers i Calgary Flames. W czeskiej ekstraklasie zagrał 137 razy zdobywając 168 punktów (71G + 97A), a w play-offach obecny był na lodzie 15 razy i zdobył 10 goli i 6 asyst. Jest dwukrotnym mistrzem świata, raz zdobył złoty medal olimpijski. Przywoził brązowe medale z mistrzostw globu do lat 20, z olimpiady i dwukrotnie z mistrzostw świata elity. Pięciokrotnie zdobywał trofeum Arta Rossa za największą ilość punktów w sezonie NHL. Był też wybrany najwartościowszym graczem ligi, za co otrzymał trofeum Harta. Trzykrotnie wybrany najwartościowszym przez stowarzyszenie NHLPA – nagroda Teda Lindsaya. Jágr dwukrotnie wznosił ponad głowę główne trofeum ligi NHL – Puchar Stanleya.