Emil Nikodemowicz ps. „Milu” - ur. 14.06.1929 we Lwowie; zawodnik i trener; napastnik Polonii Bytom (1948-52 oraz 1958-63), OWKS-u Kraków (1952-53), Piasta Cieszyn (1953-58); brązowy medalista Akademickich Mistrzostw Świata (1953), 2 występy w reprezentacji kraju (1953), zdobywca 2 goli, 4 występy w meczach pierwszej reprezentacji z drużynami "B" i młodzieżowymi (1953-54); atak Piasta Cieszyn tworzył między innymi z Bolesławem Paluchem i Zdzisławem Masełko.
Trener reprezentacji Polski (1968-69 - asystent Zdzisława Masełki, 1975-77 - asystent Józefa Kurka, 1979-1980 - asystent Czesława Borowicza, 1982-1984 oraz 1989-1990 - pierwszy trener), prowadził drużynę narodową w 91 spotkaniach:
- Mistrzostwa Świata Grupy "B" w 1969 roku, asystent Zdzisława Masełki (Jugosławia - Lublana, 2. miejsce, po decyzji LIHG awans do Grupy "A")
- Mistrzostwa Świata Grupy "A" w 1976 roku, asystent Józefa Kurka (Polska - Katowice, 7. miejsce, spadek do Grupy "B")
- Mistrzostwa Świata Grupy "B" w 1977 roku, asystent Józefa Kurka (Japonia - Tokio, 2. miejsce)
- Igrzyska Olimpijskie w 1980 roku, asystent Czesława Borowicza (USA - Lake Placid, 7. miejsce)
- Mistrzostwa Świata Grupy "B" w 1983 roku, główny trener (Japonia - Tokio, 2. miejsce)
- Igrzyska Olimpijskie w 1984 roku, główny trener (Jugosławia - Sarajewo, 8. miejsce)
- Mistrzostwa Świata Grupy "B" w 1990 roku, główny trener (Francja - Lyon, Megève, 6. miejsce).
Szkoleniowiec reprezentacji młodzieżowej (do lat 20):
- Mistrzostwa Świata Grupy "B" w 1993 roku, główny trener (Norwegia - Lillehammer, Hamar, 6. miejsce).
Ponadto trener klubowy: Polonii Bytom (1961-62, 1978-1984, 1985-1989 oraz 1993-1995), Baildonu Katowice (1962-66 oraz 1969-76 - pierwszy trener, 1966-67 - asystent Mieczysława Palusa, 1967-69 - z Eugeniuszem Imiołczykiem), Zagłębia Sosnowiec (1989-90) oraz II-ligowej drużyny niemieckiej EC Braunlage (1984-85, w ośmiozespołowej stawce - 7. miejsce, następnie w grupie walczącej o awans/spadek - 4. miejsce na 10 drużyn, które zapewniło utrzymanie w 2. Bundeslidze). W Braunlage jego podopiecznymi byli między innymi polscy hokeiści: Henryk Wojtynek, Witold Guzowski, Erwin Jaworowski, Henryk Jaworowski, Krzysztof Kruczek i Eugeniusz Nieszporek.
Zdobył 4 tytuły mistrza Polski (1984, 1986, 1988, 1989 - z Polonią Bytom), 6 tytułów wicemistrza Polski (1972, 1974, 1975, 1976 - z Baildonem Katowice oraz 1983, 1987 - z Polonią Bytom) oraz 3 brązowe medale mistrzostw Polski (1970, 1973 - z Baildonem Katowice oraz 1990 - z Zagłębiem Sosnowiec). Prowadził drużynę Polonii Bytom w finale Pucharu Europy (1985- Megève). W 1981 roku wprowadził Polonię Bytom do I ligi.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2000), Medalem Za Zasługi dla PZHL (1986), Złotą Odznaką PZHL (1975); absolwent Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Poznaniu, od 1973 trener I klasy. Honorowo prowadził drużynę gwiazd Polonii Bytom, podczas "Meczu Gwiazd 2004" w Bytomiu - 30 października 2004 roku. Ostatnie lata życia spędził w Bytomiu, gdzie zmarł 3 czerwca 2013 roku, w wieku 84 lat. 8 czerwca 2013 roku, został pochowany na Cmentarzu Mater Dolorosa w Bytomiu.
W lutym 2021 roku podczas sesji Rady Miejskiej w Bytomiu radni jednogłośnie podjęli uchwałę o nadaniu nowemu lodowisku przy ul. Pułaskiego 71 imienia braci Nikodemowiczów.
Historia Polskiego Hokeja - Władysław Zieleśkiewicz
Michał Popa
