Blomqvist: Słyszałem dużo dobrego o polskiej lidze

– Uwielbiam atakować i strzelać bramki, a także grać w przewagach, jednak trzeba również być dobrym w obronie, a także w osłabieniach pomagać drużynie. Jeśli to się udaje, wtedy są wyniki – powiedział nam Christian Blomqvist, który jest jednym z najnowszych nabytków GKS-u Katowice. 25-letni napastnik opowiedział nam o krótkiej przygodzie z piłką nożną, wyjaśnił dlaczego przyjął ofertę GieKSy i założył się z nami... o liczbę zdobytych punktów.

HOKEJ.NET: – Na początek zapytam cię, jak się czujesz w Polsce i jak ci się podoba w Katowicach?

– Dziękuję, od początku czuję się tutaj bardzo dobrze. Naprawdę cieszę się, że tu jestem. Polska to piękny kraj, a Katowice są pięknym miastem, jak na razie jest super!

Masz już jakieś swoje ulubione miejsca?

– Wiesz, jestem tutaj nieco ponad dwa tygodnie. Staram się odkrywać nowe miejsca, ponieważ bardzo ciekawi mnie to miasto. 

Co skłoniło cię do przyjazdu do PHL, nie do innej ligi?

– Chciałem spróbować czegoś nowego, dotychczas grałem tylko w rodzinnej Szwecji oraz Kanadzie. Słyszałem dużo dobrego o polskiej lidze, bardzo rozwinęła się pod każdym względem w ciągu ostatnich lat. Widziałem wcześniej dobry poziom, teraz mogę go potwierdzić. Sądzę, iż ten kontrakt był najlepszą z możliwych opcji. Powiedziałem: wchodzę w to!

A dlaczego GieKSa?

– Słyszałem z różnych źródeł dużo dobrego o drużynie z Katowic, iż jest to perfekcyjne miejsce do gry w hokeja, które stale się rozwija. Nie będę ukrywał, że duże znaczenie miała również możliwość rywalizacji w elitarnej CHL.

Masz już przyjaciół w drużynie?

– Oczywiście! Jestem człowiekiem otwartym na świat i na nowe znajomości, dlatego szybko złapałem kontakt z drużyną. W szczególności z ludźmi, którzy mieszkają na osiedlu Baildona, czyli tam gdzie ja. Szczególnie dobry kontakt mam z grupą z Finlandii. Spotykamy się, wychodzimy na spacery i gramy na konsoli. 

W zeszłym sezonie wykręciłeś świetny wynik indywidualny. W 33 meczach zgromadziłeś 38 punktów, co pozwala wnioskować, że jesteś zawodnikiem dającym sporą jakość. Nowy sezon ma być potwierdzeniem tych słów?

– Oczywiście, zawsze mierzę bardzo wysoko i staram się określone cele wyznaczać i później je realizować.

To może zakład? Stawiam, że zdobędziesz powyżej 35 punktów. Przebijesz?

– Zakład przyjęty! Sądzę jednak, że będzie to wynik powyżej 40 „oczek”.

Jakbyś przedstawił siebie jako hokeistę?

– Jestem bardzo silnym zawodnikiem, świetnie czuje się przy krążku. Szybkość i dynamika również są moimi mocnymi stronami. Sądzę, iż mam również smykałkę do zdobywania bramek oraz do dobrego ustawiania się podczas gry.

Czyli w skrócie – jesteś graczem inteligentnym.

– Tak, głowa jest również bardzo ważnym czynnikiem w sporcie. Jeśli umiesz jej używać, możesz zajść daleko.

Jaki styl gry preferujesz?

– Moim zdaniem dobry hokeista powinien czerpać z każdego stylu. Oczywiście uwielbiam atakować i strzelać bramki, a także grać w przewagach, jednak trzeba również być dobrym w obronie, a także w osłabieniach pomagać drużynie. Jeśli to się udaje, wtedy są wyniki. Mogę dodać, iż w zeszłym roku grałem wszędzie to znaczy we wszystkich formacjach specjalnych: od 5 na 3 do 3 na 5.

Pamiętasz może jak zaczęła się twoja przygoda z hokejem?

– Miałem wtedy siedem lat. Trenowałem już piłkę nożną, ale w zimie treningów było mało i szukałem alternatywy. Pochodzę ze sportowej rodziny, w której są zawodowi piłkarze, stąd piłka nożna była pierwsza.

Jednak od momentu, gdy spróbowałem gry w hokeja już przy nim zostałem. Jednak w hokeju jest inna mentalność, inne podejście do wykonywania zawodu. W piłce nożnej zrobił się wielki biznes, piłkarze przychodzą jak do pracy i potem resztę mają gdzieś. W hokeju jednak ta „rodzinna” atmosfera dodaje pozytywów i uroku. 

Który moment w twojej dotychczasowej karierze jest dla ciebie najbardziej cenny?

– Jako gracz drużyny U20 (Djurgårdens IF – przyp. red.) zdobyliśmy mistrzostwo, co było na pewno świetnym doświadczeniem, ponieważ poziom rozgrywek był naprawdę piorunująco wysoki. Oczywiście pierwszy występ w kadrze narodowej, każdy marzy o tym by założyć koszulkę reprezentacji swojego kraju w oficjalnym spotkaniu. Mi udało się zagrać, jak na razie w trzech spotkaniach.

Kiedykolwiek zastanawiałeś się co byś robił, gdybyś nie grał w hokeja?

– Hmmm dobre pytanie. Na pewno starałbym się robić coś, co sprawiałoby mi radość oraz dawało satysfakcję. Co to by było? Może piłka nożna. Na szczęście moje życie potoczyło się tak, iż mogę spełniać swoje marzenie, grając w hokeja i jest dobrze (śmiech).

Byłeś krótki czas w Kanadzie, grałeś tam i wszystko szło dobrze, ale twój licznik zatrzymał się na ośmiu spotkaniach w QMJHL?

– Uwierz mi, było to świetne doświadczenie. Grałem w najlepszej lidze hokeja juniorów świata i zapowiadałem się naprawdę nieźle. Można powiedzieć, ta liga to takie NHL JUNIOR. Miałem okazję grać z wieloma graczami, którzy obecnie grają w seniorskiej NHL. To zupełnie inne życie, grasz 68 meczów sezonu zasadniczego plus play-off. Grasz trzy lub cztery mecze w tygodniu do tego dochodzą treningi. Stąd przygotowanie do seniorskiej NHL nie jest łatwe, „przeżywają” tylko ci, którzy najbardziej wytrwali. U mnie niestety, po naprawdę dobrym początku, przytrafiła się jedna z najgorszych z możliwych kontuzji. Złamałem stopę i już po czterech spotkaniach wypadłem z całkowitego treningu na 16 tygodni! Opuściłem 40 spotkań. Niestety po moim powrocie składy były praktycznie ustalone, rówieśnicy wyprzedzili mnie o te 16 tygodni treningu oraz spotkań. Dodam, iż paru z moich rywali w tamtych czasach stanowi teraz o sile kilku zespołów NHL. 

Gra w Hokejowej Lidze Mistrzów to największe wyzwanie w karierze?

– O tak! Popatrz z kim gramy, mamy Rögle BK Ängelholm, czyli najlepszy szwedzki zespół. Jestem bardzo mocno podekscytowany rywalizacją z nimi. Drużyna z Zurichu ma w swoich szeregach paru zawodników  z przeszłością w KHL oraz NHL. Bardzo dobre drużyny, więc będzie to świetne doświadczenie!

Słyszałeś cokolwiek o katowickiej publiczności?

– Oczywiście! Co za publika, co za energia! Bardzo głośni, dopingują z całych sił bez przerwy. Widziałem parę nagrań, które pokazał mi Matias Lehtonen i jestem pod dużym wrażeniem! Czekam, by przeżyć to na własnej skórze.

W twojej opinii, który zawodnik z obecnej kadry zespołu daje jej największą jakość?

– Jest wielu dobrych graczy w zespole. Pasiut, Fraszko i Finowie. Mamy również świetnego bramkarza, naprawdę klasa. Bardzo dobrze współpracuje mi się z Patrykiem Krężołkiem i Jooną Monto. Maciej Kruczek, Patryk Wajda w obronie też robią robotę! Hitosato za to, to prawdziwy „lis na bramki”. Mamy naprawdę świetny zespół.

Podobają ci się stroje na CHL?

– Są świetne! Widziałeś je? Jedne z ładniejszych bluz, jakie widziałem i to oby dwa komplety.

Jak wygląda twoja współpraca z trenerem Jackiem Płachtą? Lubisz jego sesje treningowe?

– Tak to bardzo mądry trener z pomysłem na naszą grę. Dobry strateg, z równie dobrym warsztatem. Mieliśmy okres cięższych przygotowań, jednak teraz zaczynamy już normalny rytm taktyczno-praktyczny. 

Na jakim poziomie według ciebie jest poziom zgrania drużyny. Powoli czujesz już ten team spirit?

– Tak, sądzę że tak. Dzięki dobremu okresowi przygotowawczemu, a także temu, iż każdy maksymalnie się do niego przyłożył mam nadzieję, że osiągniemy to, co sobie zaplanowaliśmy. Ja jestem zadowolony z przygotowania.

Mógłbyś porównać ligę szwedzką i polską?

– Sądzę, iż polska liga ma naprawdę dobre standardy, ale więcej będę mógł powiedzieć, gdy już rozegram kilka spotkań w lidze. Sądzę, iż jest tu wyższy poziom niż tam, gdzie grałem rok temu. PHL ułożyłbym między najlepszymi zespołami w Division 1 i średniakami w Allsvenskan. Jest tutaj sporo graczy o sporych umiejętnościach. Wierzę, że w Polsce ten rozwój pójdzie dalej i za 5-6 lat będziecie w stanie regularnie grać w CHL z sukcesami.

Jaki jest zatem twój cel na nowy sezon?

– Zagrać z GieKSą jak najlepiej w CHL oraz w lidze, pokazać się z jak najlepszej strony by pomóc drużynie, być zdrowym i cieszyć się grą w Polsce!

Na koniec prosiłbym cię o kilka wskazówek dla młodych zawodników. Jak trenować i żyć jak Christian Blomqvist?

– Musisz znaleźć w sobie swoje najlepsze cechy i mocno nad nimi pracować. Nie poddawać się przy porażkach, które również przyjdą. Trenuj ciężko, w szczególności strzały, jazdę na łyżwach i chyba najważniejsze: „be also good with the puck and sleep good” (bądź również dobry z krążkiem i śpij dobrze).

Rozmawiał: Sebastian Taborek