Potwierdziły się nasze informacje – Ted Nolan został nowym selekcjonerem reprezentacji Polski. 59-letni Kanadyjczyk zastąpił na tym stanowisku Jacka Płachtę.
– Stawiamy na kanadyjską szkołę szkoleniową. Ten kraj na przestrzeni ostatnich lat jest najlepszy na świecie i bardzo cieszę się, że udało się porozumieć z tak klasowym szkoleniowcem. Ted Nolan pracował niedawno na Łotwie i zna już specyfikę europejskiego hokeja. Liczymy, że kadra będzie osiągać jeszcze lepsze wyniki – podkreśla prezesa Polskiego Związku Hokeja na Lodzie Dawid Chwałka, który dziś spotkał się z byłym selekcjonerem Jackiem Płachtą i podziękował mu za współpracę i wyniki osiągane przez zespół.
– Dwa brązowe medale, czwarte miejsce, wygrane prekwalifikacje olimpijskie podczas turnieju za granicą, to naprawdę dobre wyniki, za które jesteśmy wdzięczni Jackowi. Przyszedł jednak czas na nowe wyzwania – dodaje sternik PZHL.
– Bardzo się cieszę, że udało się sprowadzić do polski Teda Nolana i Toma Coolena. Naprawdę to fachowcy z wysokiej półki. Doświadczenia Teda i Toma mówią same za siebie. Negocjacje poszły łatwo i szybko, bo obaj trenerzy bardzo mieli ochotę na takie wyzwanie – twierdzi Rafał Omasta, który pośredniczył w podpisaniu kontraktów przez obu trenerów.
Ale przejdźmy już do osoby Teda Nolana. Otóż jeszcze niedawno pracował jako szkoleniowiec reprezentacji Łotwy i pozostawił po sobie bardzo dobre wrażenie. Przede wszystkim uporządkował zespół pod względem taktycznym i mocno poprawił organizację gry. To za jego czasów reprezentacja Łotwy przegrała z Kanadą w ćwierćfinale turnieju olimpijskiego w Soczi tylko 1:2. Świetny mecz rozegrał wówczas Kristers Gudļevskis, który obronił 55 z 57 uderzeń rywali.
Z reprezentacją Łotwy pracował przez cztery lata, a jego asystentem był Tom Coolen. W 64 oficjalnych spotkaniach odniósł 24 zwycięstwa. Pomagał także przy reprezentacji Łotwy do lat 20, gdy na Mistrzostwach Świata Juniorów sprawował funkcję konsultanta.
Na Łotwie zarejestrowanych jest 6 699 zawodników, w tym 4 710 seniorów. Przypomnijmy, że Łotwa ma niespełna dwa miliony mieszkańców. A jak te liczby przedstawiają się w Polsce? Otóż na 38,5 mln ludności mamy zarejestrowanych 3 586 zawodników, w tym tylko 978 seniorów. Jak pokazują liczby - trenerów z Kanady czeka nie lada wyzwanie.
Dzielił szatnię z Gretzkym i Lemieux
Ted Nolan urodził się w 1958 roku w rezerwacie Odżibwejów w prowincji Ontario w Kanadzie. Pasjonował się hokejem od wczesnej młodości. Wychowywał się w domu bez bieżącej wody, więc gdy chciał stworzyć sobie na podwórku lodowisko musiał korzystać z pompy publicznej i nosić wiaderka z wodą przez dłuższą odległość. Gdy grali w jednej drużynie z bratem Stevenem musieli planować to tak, by być w rożnych formacjach. Mieli bowiem tylko jeden kij i jedną parę rękawic, więc musieli się nią dzielić przy zmianach.
Gdy zaczął grać dla ekipy Kenra Thistles, spotkał się po raz pierwszy z rasizmem. Nolan musiał walczyć o szacunek miejscowych kibiców i wielokrotnie udawało mu się go osiągnąć. W kolejnym sezonie grał już dla Saut Ste Marie Greyhounds z Ontario Hockey Association – tam spotkał się z utalentowanymi hokeistami, przez chwilę dzielił szatnię z samym Waynem Gretzkym (w sezonie 1977/78).
W 1978 został wydraftowany przez Detroit Red Wings z numerem 78. w piątej rundzie. W NHL rozegrał 79 meczów z Detroit Red Wings i Pittsburgh Penguins. W tym drugim występował ze słynnym Mario Lemieux. Jak sam twierdził w wielu wywiadach, nie był odpowiednio dobrym łyżwiarzem i nie miał umiejętności w operowaniu kijem, by udanie rywalizować na najwyższym poziomie na świecie.
Zakończył karierę przedwcześnie z powodu kontuzji. Wrócił więc do swojej byłej drużyny Soo Ste Marie Greyhounds, ale już jako trener.
Sukcesy w juniorskim hokeju
Nolan osiągał sukcesy z zespołami juniorskimi. Pracował w Ontario Hockey League oraz Quebec Major Junior Hockey League. Z klubem ze swojego rodzinnego miasta - Sault Ste najpierw wygrał dwukrotnie play-offy (1990/91 i 1991/92) zdobywając J. Ross Robertson Cup.
W kolejnym sezonie 1992/93 z Marie Greyhounds sięgnął po Memorial Cup, czyli najważniejsze trofeum juniorskich lig w Kanadzie (OHL, WHL i QMJHL). Po ośmiu latach przerwy wrócił do trenowania w sezonie 2005/2006 i wygrał z Moncton Wildcats sezon zasadniczy, zdobywając Jean Rougeau Trophy z imponującym bilansem 52-15-0-3. W play-offach także zwyciężyli i wygrali President's Cup. A w rywalizacji o Memorial Cup, przegrał dopiero w finale.
Pracował w NHL
Ale to nie wszystko. Ted Nolan przez sześć sezonów pracował jako pierwszy trener w NHL. Przez cztery sezony prowadził Buffalo Sabres (1995-1997 i 2013-2015), a przez dwa New York Islanders (2006-2008).
W 1994 roku rozpoczął pracę na ławce trenerskiej w NHL. Został asystentem w Hartford Whalers, a potem głównym trenerem Buffalo Sabres.
W dwóch sezonach z "Szablami" zdołał odmienić oblicze zespołu robiąc z jednej ze słabszych drużyn ekipę na miarę play-offów. Sabres pod jego rządami mieli opinię najciężej pracującego zespołu w lidze. Nolan dostał nagrodę Jacka Adamsa dla najlepszego trenera NHL za sezon 1996/1997. W składzie tego zespołu nie było wiele gwiazd, ale Nolan stworzył z nich groźnego przeciwnika dla każdej innej drużyny. W play-offach przegrał w półfinale konferencji z Philadelphia Flyers, ale wcześniej wyeliminował Ottawę Senators.
W bramce Nolan stawiał na czeską legendę Dominika Haška, ale to właśnie konflikt z urastającym do miana wielkiej gwiazdy golkiperem kosztował trenera utratę posady. Odrzucił wtedy kilka innych ofert z NHL, między innymi z Tampa Bay Lightning. Nolan nie przyjął propozycji, ponieważ uznał, że Floryda nie była dobrym stanem do nauki i treningów hokejowych dla jego dwóch synów Brandona i Jordana.
Kolejna szansa w NHL przyszła w 2006 roku, dwa lata pracy w New York Islanders, następna w latach 2013-15 ponownie w Buffalo Sabres. Ten ostatni okres był najsłabszy w karierze trenerskiej Nolana, ale skład będących wtedy w ogromnym kryzysie Sabres pozostawiał wiele do życzenia.
Ted Nolan jest jednym z liderów społeczności indiańskiej w swoich rodzinnych stronach, jest autorem wielu inicjatyw i darowizn na rzecz walki biedą i brakiem edukacji u najuboższych.
Syn Jordan jest obecnie zawodnikiem Los Angeles Kings z którymi dwukrotnie zdobył Puchar Stanleya.
Asystentem Nolana zostanie trener Tauronu KH GKS Katowice Tom Coolen. Selekcjoner będzie regularnie przylatywał na zgrupowania z Kanady.
Czytaj także:
