Cichy: Wiem, że jeszcze się nie wypaliłem

O czasie spędzonym w zespole GKS-u Tychy, przenosinach do Re-Plast Unii Oświęcim, a także o celach na nowy sezon porozmawialiśmy z Michaelem Cichym. – Kocham tę grę i wciąż mam wiele do zaoferowania – zaznaczył 32-letni środkowy.

HOKEJ.NET: – Twoja pięcioletnia przygoda z GKS-em Tychy dobiegła końca. Zapytam wprost: dlaczego tak się stało?

Michael Cichy, nowy środkowy Re-Plast Unii: – Cóż, szefostwo tyskiego klubu nie zaoferowało mi nowego kontraktu. To był fajny czas, z którego mam wiele pozytywnych wspomnień. Jednak tyscy działacze stwierdzili, że nie jestem już zawodnikiem wystarczająco dobrym. Uzgodniliśmy więc, że „pójdę dalej” i rozpoczynam nowy etap w karierze.

Wielu kibiców GKS-u na forach internetowych twierdziło, że jesteś już wypalonym zawodnikiem.

– Wiem, że jeszcze się nie wypaliłem. Kocham tę grę i wciąż mam wiele do zaoferowania. Po prostu czasem impulsem do zmiany jest to, że coś nie układa się po twojej myśli.

Podobno nie narzekałeś na brak ofert. Zresztą Alex, z którym tworzysz dobrze uzupełniający się duet, również...

– Miałem kilka propozycji, ale najpoważniejszą złożyła mi Unia. Wspólnie z Alexem poczuliśmy, że ta oferta najbardziej nam odpowiada. Wiedzieliśmy, że w Oświęcimiu jest dobry zespół, który posiada ciekawą historię. W zeszłym sezonie zagrali w finale, a więc byli blisko zdobycia tytułu mistrzowskiego.

Poza tym w Unii jest świetna grupa zawodników. Pomyślałem, że to najlepsze miejsce do kontynuowania swojej kariery. Mamy nadzieję, że pomożemy zespołowi sięgnąć po tytuł mistrzowski.

Czy rywalizacja z GKS-em Tychy będzie teraz szczególna dla ciebie?

– Oczywiście powrót do gry przeciwko GKS-owi będzie wyjątkowym doświadczeniem. Grałem tam pięć sezonów i zdobyłem z nimi trzy mistrzostwa. Te wydarzenia zawsze będą mieć specjalne miejsce w moim sercu. Fajnie będzie teraz rywalizować z moimi „braćmi” i grać przed wspaniałymi kibicami.

Rok temu z GKS-u Tychy odszedł twój dobry znajomy – John Murray. Zmiana klubu wyszła mu na dobre, bo odbudował się i zdobył tytuł mistrzowski. Liczysz, że w waszym przypadku będzie podobnie?

– To jest świetny przykład i mamy nadzieję, że w tym roku będziemy świadkami podobnego scenariusza. Każde rozgrywki rozpoczynasz z myślą, żeby je wygrać. Taki jest główny cel każdego zespołu i hokeisty.

Zgadza się, Johny miał genialny poprzedni sezon, który zwieńczył zdobyciem tytułu mistrzowskiego. Czasami zmiana otoczenia jest wszystkim, czego potrzebujesz do tego, aby wrócić do bycia graczem takim, jakim wiesz, że jesteś.

Jak minęły wasze pierwsze dni w nowym mieście. Macie już ulubione miejsca?

– Powiem ci, że nasze pierwsze dni były naprawdę świetnie. Miasto jest ładne i myślę, że mamy już swoją ulubioną restaurację – Portobello.

Za wami już też pierwszy mecz sparingowy, który zremisowaliście z Cracovią 2:2. Biorąc pod uwagę wasze problemy z lodem i fakt, że musicie dojeżdżać do Jastrzębia-Zdroju, to chyba dobry wynik.

– Rzeczywiście, to dla nas bardzo dobry początek. Linus Lundin zagrał świetnie i myślę, że z upływem minut radziliśmy sobie lepiej. Wydaje mi się, że z biegiem czasu będziemy coraz lepsi jako drużyna.

Oczywiście brak własnego lodu nie jest idealną sytuacją, ale to żadna wymówka. Będziemy poprawiać naszą grę i bez względu na to gdzie i jak daleko będziemy musieli dojeżdżać na treningi. Zajęcia na własnym lodzie będą dla nas bonusem.

Przed wami turniej w Porubie. Trzy wymagające mecze w cztery dni będą solidnym sprawdzianem waszej obecnej formy. Jesteście gotowi?

– Musimy być gotowi, nie ma wyboru. W takich sytuacjach znajdujesz energię na te mecze, a gdy się skończą myślisz o tym, by się zregenerować.

Rozmawiałeś już szefostwem klubu lub trenerem Nik Zupančič na temat twojej roli w zespole? Za co będziesz odpowiedzialny?

– Owszem rozmawialiśmy. Moją rolą jest to, aby pomóc drużynie wygrywać. Zawsze byłem odpowiedzialny za strzelanie bramek i zdobywanie punktów, ale jestem gotowy zrobić wszystko, o co poprosi mnie sztab szkoleniowy.

W pierwszym meczu Alex i ja nawet broniliśmy osłabień, co bardzo lubimy robić. To sprawia, że jesteś bardziej zaangażowany w grę. Myślę, że dobrze było to sprawdzić i wykazać się w tym elemencie.

A propos statystyk. Czy wiesz, że brakuje ci sześciu „oczek”, by dobić do bariery 500 punktów zdobytych w Polskiej Hokej Lidze?

– Nie wiedziałem. Właściwie to nie myślałem, że jest to jakieś szczególne osiągnięcie. Nie gram dla indywidualnych statystyk, po prostu chcę wygrywać każdy mecz.

Niemniej, kiedy zdobędę pięćsetny punkt, to będę z tego dumny. Fajnie byłoby, gdyby stało się to po wygranym meczu.

Co będzie celem waszej drużyny w nowym sezonie? Masz już jakiś prywatny cel?

– Myślę, że zawsze najważniejsze jest zdobycie złotego medalu. Żeby go osiągnąć, wszyscy musimy być w najlepszej formie. Jeśli tego dokonamy, to wiem, że ten sezon będzie dla mnie wielkim sukcesem.

Oczywiście chcę też udowodnić wszystkim, że nadal jestem dobrym zawodnikiem. Wiem, na co mnie stać i co mogę dać zespołowi. Dla mnie liczy się tylko wygrywanie.

A co z reprezentacją Polski? Ten temat jest dla ciebie zamknięty?

– Nie zostałem poproszony o to, aby grać w reprezentacji Polski, więc nie mogę powiedzieć ci nic więcej na ten temat. To nie jest moja decyzja.

Rozmawiał: Radosław Kozłowski