– Bardzo chciałbym, żeby ta rywalizacja trwała jak najdłużej, bo spodziewam się hokeja na bardzo wysokim poziomie. W każdej z drużyn jest wiele indywidualności i osobowości, które mogą nam zagwarantować murowane hokejowe emocje na najwyższym poziomie. Dlatego też chciałbym, żeby ta rywalizacja zakończyła się siódmym spotkaniem – w takich słowach wypowiedział się o finałowej rywalizacji Grzegorz Piekarski.
HOKEJ.NET: – Czy w półfinałowych rywalizacjach coś Cię zaskoczyło?
Grzegorz Piekarski, były reprezentant Polski i ekspert TVP Sport: – Tak. Pomimo faktu, że mogliśmy się spodziewać takich rozstrzygnięć w parach półfinałowych opierając się wyłącznie na podstawie wyników i obecnej formy z końcówki sezonu tych drużyn. Natomiast byłem miło zaskoczony tym, co zobaczyliśmy w rywalizacji pomiędzy GKS-em Tychy a drużyną JKH GKS-u Jastrzębie. Tempo, intensywność, zaangażowanie walka o każdy centymetr lodu, poświęcenie, męska gra na bandach, to była najlepsza reklama polskiego hokeja. Myślę, że to była jedna z najlepszych rywalizacji w fazie play-off ostatnich lat na polskich lodowiskach. Zaskoczony zostałem wysokim poziomem tych spotkań, determinacją obydwu drużyn i faktem, że w końcu zobaczyliśmy tak naprawdę, jak powinien wyglądać prawdziwy mecz fazy play-off. Jak powinien wyglądać hokej nowoczesny bazujący na przygotowaniu fizycznym, mentalnym, grając agresywnie i twardo na bandach. A szalona końcówka meczu numer sześć i te ułamki sekund, które decydowały o losach tej rywalizacji tylko potwierdzają jak czasami niewiele brakuje, żeby osiągnąć sukces.
Zgodzisz się z opinią, że triumfowały zespoły, które zaprezentowały więcej hokejowych argumentów.
– Mógłbym zgodzić się z tą opinią, gdyby nie szalona końcówka meczu numer sześć w Jastrzębiu-Zdroju i te ułamki sekund, których zabrakło po strzale Kasperlíka, aby drużyna JKH wyrównała stan rywalizacji i doprowadziła do meczu numer siedem, w którym wydarzyć się mogło absolutnie wszystko. Mógłbym się zgodzić z tą opinią, gdyby nie fakt, że drużyna Oświęcimia, która miała tych hokejowych argumentów bardzo dużo w swoim arsenale, a mimo wszystko nie przypominała drużyny z poprzedniego finału czy chociażby z początku sezonu. Bardziej skłaniałbym się do argumentacji, że wygrały drużyny, które w obecnym momencie sezonu bardziej chciały wygrać, były w lepszej dyspozycji i miały troszkę więcej hokejowego szczęścia o te 0,5 sekund.
Kto i dlaczego sięgnie po Mistrzostwo Polski? Jak długo potrwa rywalizacja?
– Bardzo chciałbym, żeby ta rywalizacja trwała jak najdłużej, bo spodziewam się hokeja na bardzo wysokim poziomie. W każdej z drużyn jest wiele indywidualności i osobowości, które mogą nam zagwarantować murowane hokejowe emocje na najwyższym poziomie. Dlatego też chciałbym, żeby ta rywalizacja zakończyła się siódmym spotkaniem. Myślę, że minimalnie większe szanse na końcowy sukces mają zawodnicy GKS-u Tychy. Po takich ciężkich meczach w fazie półfinałowej ta drużyna pokazała nie tylko wysokie hokejowe umiejętności i indywidualności, które mogą zmienić oblicze meczu, ale przede wszystkim jest to drużyna z charakterem i z ogromnym głodem zwycięstwa.
Jakie są mocne i słabe punkty tyszan i katowiczan?
– Ciężko wskazać słabe punkty dwóch najlepszych drużyn w kraju. Co do mocnych stron to oczywiście tu należy uwzględnić bramkarzy obydwu drużyn, którzy potrafią wygrać mecz i pomóc swojej drużynie w kluczowych momentach meczu. To od ich dyspozycji będzie zależało bardzo dużo. Tyszanie imponują ofensywą i faktem, że w każdym ataku są osoby, które mogą zmienić oblicze meczu. Po półfinałowej wojnie z drużyną z Jastrzębia widać, że są również kapitalnie przygotowani notorycznie do tej najważniejszej części sezonu.
Za drużyną z Katowic przemawia doświadczenie ostatnich finałów, które może być bardzo pomocne w tej rywalizacji. Tak naprawdę ten finał zweryfikuje również w jakim miejscu są hokeiści z Katowic, bo mam wrażenie, że poprzednie mecze z fazy ćwierćfinałowej czy półfinałowej nie wyzwoliły jeszcze maximum umiejętności, które posiada ta drużyna.
Gdybyśmy mieli wskazać dotychczasowych bohaterów fazy play-off, to kogo byś wskazał?
– Nie ma jednego bohatera fazy play-off. Przynajmniej jeszcze się nie ukazał. Oczywiście trzeba oddać Alanowi Łyszczarczykowi, że w dogrywce meczu numer sześć wziął ciężar gry na swoje barki i jego piękny gol wprowadził tyski GKS do wielkiego finału. Jere-Matias Alanen strzelił kilka ważnych goli dla tyskiej drużyny. W Jastrzębiu świetnie w bramce grał Vilho Heikkinen, ważne gole i punkty zdobywali też: Kasperlík, Rác czy Bagin. W Oświęcimiu świetne mecze dograł Kamil Sadłocha i w grze trzymał cały czas Linus Lundin. W Katowicach kapitalnie grał Dupuy, który z nawiązką uzupełnił dużą wyrwę w katowickim zespole po kontuzji Bartosza Fraszki. Natomiast ciężko wskazać jednoznacznie wyłącznie jednego bohatera tym bardziej, że te drużyny jeszcze nie osiągnęły tego o czym głośno mówią od dłuższego czasu. Tak naprawdę plan minimum, czyli gra w finale każdej z drużyn, która zagra w tych meczach został wykonany. Głównym celem tych drużyn jest mistrzostwo, być może po tych meczach objawi się bohater, który swoimi umiejętnościami pomoże swojej drużynie sięgnąć po złoty medal.
Jak potoczy się batalia o brąz. Czy wszystko zależeć będzie od tego, czy do bramki Unii wróci Linus Lundin?
– Nie ma co ukrywać, że Linus Lundin jest kluczową postacią Unii, ale końcowy wynik tej rywalizacji nie można zrzucać na barki wyłącznie jednej osoby w drużynie. Takie mecze wygrywa drużyna, a indywidualności wyłącznie pomagają w takich meczach. Dlatego uważam, że kluczem do zwycięstwa w tych meczach będzie sfera mentalna. Ta drużyna, która szybciej pozbiera się po półfinale, drużyna która będzie bardziej chciała i zostawi więcej serca i zdrowia na lodzie, wygra brąz.
Rozmawiał: Sebastian Królicki
Czytaj także:
