Hokeistki z Krynicy - Zdrój bardzo intensywnie przygotowują się do nadchodzących rozgrywek ligowych. Pracują ciężko, bo przed nimi trudny i długi sezon. Jakie nastroje panują w drużynie? Jakie są cele zespołu? O tym opowiada w rozmowie z naszym serwisem Gabriela Mizera.
Kamil Truchan: Już blisko dwa miesiące zawodniczki MKHL przygotowują się do nowego sezonu. Jak ocenisz dotychczasowy przebieg okresu przygotowawczego?
Gabriela Mizera:Myślę, że okres przygotowawczy idzie w jak w najlepszym kierunku. Choć od niedawna dołączyłam do dziewczyn, widać że z dnia na dzień stają się silniejsze i pewniejsze w tym, co robią. Dużo pracy przed nami, ponieważ mamy młodą drużynę i trzeba wszystko zaczynać od podstaw. Jestem pełna podziwu dla młodszych koleżanek, ponieważ są już na takim poziomie umiejętności jak dziewczyny po dwóch, a nawet trzech latach.
Jak wygląda Twój typowy tydzień treningowy? Czy stosujesz jakąś dietę?
- Jak na razie trenuje tylko z drużyną na hali oraz wieczorami na basenie, bo jeszcze mam szkołę. Wszystko się jeszcze zmieni, ponieważ w czasie wakacji będę miała ustalonyprzez trenerówindywidualny tok treningowy. Nie mam takiej potrzeby, żeby stosować jakąś dietę.
Jak wyglądają Wasze - Twoje i sztabu trenerskiego - plany na najbliższe tygodnie? Czy planujesz zafundować sobie jakąś dłuższą "labę”?
- Przez najbliższe tygodnie będziemy jeszcze dużo ćwiczyć, a potem po obozie tydzień przerwy i w połowie lipca planowany jest już trening na lodzie.
Przed Wami obóz sportowy już na początku lipca. To będzie okres wytężonej pracy, ale wolnego czasu na przyjemności i odpoczynek teżnie powinno zabraknąć...
- Niestety pech chciał, że nie pojadę na obóz z powodu operacji. Ale wiem, że trenerzy fajnie zaplanowali te wspólne 10 dni. Od rana do południa treningi, a po południu do wieczora odpoczynek nad morzem, wycieczki i różne atrakcje.
Częste treningi mogą wpływać na wyniki w nauce. Czy Tobie łatwo jest pogodzić naukę z treningami?
- Czasem jest ciężko, ale daję radę. Hokej i szkoła są dla mnie bardzo ważne i staram się wszystko pogodzić.
Poprzedni sezon odchodzi w niepamięć. Z perspektywy czasu jaki był on dla Ciebie? Możesz zaliczyć go do udanych?
- Nie było źle, choć mogło być lepiej. Ten sezon był dla nas dobrą lekcją i na pewno nie będziemy popełniać już takich bledów, jakie zdarzały się nam w końcowych meczach. Były wzloty i upadki, ale to nie przekreśla faktu, że sezon był jak najbardziej udany.
Jakie chwile z sezonu 2012/2013 najmilej wspominasz?
- W pamięci zapadł mi pierwszy mecz z Bytomiem. Był to chyba najlepszy mecz w mojej karierze. Przegrałyśmy minimalnie, bo tylko 4:5. W życiu nie miałam tyle strzałów na bramkę, a co najlepsze wybronionych strzałów.
Jakie uczucia towarzyszyły Ci w chwili, gdy dowiedziałaś się, że jesteś na liście trenera Grzegorza Klicha?
- Z jednej strony bardzo się cieszyłam, a z drugiej byłam też zdziwiona, ponieważ było wiele innych bramkarek lepszych ode mnie. Choć ciężko pracowałam, nie sądziłam, że trener kadry postawi na mnie.
Twoje powołanie nie było przypadkowe. Pracowałaś na to bardzo ciężko podczas całego sezonu. Czy sama spodziewałaś się tego powołania? Po cichu na nie liczyłaś? A może było zaskoczeniem?
- Coś w myślach się przewinęło na temat kadry, ponieważ jest to moje marzenie, ale pracowałam ciężko dla drużyny, by wygrywać, a nie za wszelką cenę dostać się do kadry.
Co uważasz za swoje pierwsze osiągnięcie?
- Moim pierwszym osiągnięciem był sam fakt, że miałam możliwość przez 4 lata grać z chłopakami. I tak naprawdę dzięki nim osiągnęłam to, co pokazuję teraz w meczach.
Czy hokej dla Ciebie to sposób na życie - coś co chciałabyś robić przez długie lata, czy raczej jest to przygoda?
- Hokej dla mnie to wspaniała przygoda. Jednak dla dziewczyny nie ma on przyszłości, więc nie myślałam o nim poważnie.
W dzisiejszych czasach bardzo często sport i aktywny sposób spędzania wolnego czasu przegrywa z komputerem i innymi zabawkami elektronicznymi. Jak Ty zachęciłabyś młodych ludzi do uprawiania sportu?
- Sport warto uprawiać dla samego siebie. W każdej dyscyplinie sportu możesz stać się mistrzem. Sport to nie tylko zdrowie, ale i przyjemność. Można przeżyć wiele przygód, poznać wspaniałych ludzi, a wspomnienia zostają na zawsze.
Co jest największym mankamentem w Twojej grze?
- Moją największą wadą jest to, że jestem niska. Sądzę, że gdybym miała trochę centymetrów więcej, byłoby mi łatwiej bronić.
Jaki jest Twój cel sportowy na nowe rozgrywki?
- Moim celem w tym sezonie jest medal z drużyną. Wierzę, że tym razem się nam uda. Zaskoczymy niejedną drużynę.
Krynica będzie miała dwie drużyny w PLHK. Uważasz, że to dobre rozwiązanie?
- Jest to bardzo dobry pomysł. Młodsze dziewczyny, które zaczynają przygodę z hokejem, będą miały czas ogrywać się, a w przyszłości będą stanowić trzon tej drużyny.
Które miejsce może być w zasięgu ekipy z Krynicy w najbliższym sezonie PLHK?
- Wierzę, że będziemy w czołowej trójce. Buduje się nam mocna drużyna, a wraz z nią będą i wyniki.
Co w tym momencie jest największą bolączką zespołu, nad czym najintensywniej będziecie musiały popracować przed zbliżającym się sezonem?
- Dużo pracy czeka trenerów z obrońcami. Moim zadaniem powinni skupić się na takich elementach hokejowego rzemiosła jak jazda na łyżwach, strzały, podania i co najważniejsze - technika obrony. Niektóre z dziewczyn mają braki, ponieważ nie miały możliwości ogrania się na sparingach czy też czasu, by dobrze je wyszkolić.
A co jest zatem waszą najgroźniejszą bronią?
- Naszą tajną bronią jest kilka osób, które są w stanie zmienić wynik o 360 stopni. Lecz jak to się mówi, tajnej broni się nie ujawnia, bo jaka to będzie broń, jak każdy będzie wiedział (śmiech).
Czego życzyć na najbliższe miesiące reprezentacyjnej bramkarce?
- Najważniejszego, czyli zdrowia i braku kontuzji oraz upragnionego medalu z żeńską drużyną KTH.
Tego właśnie życzę. Dziękuję za rozmowę.
- Ja również dziękuję za rozmowę i pozdrawiam wszystkich kibiców hokeja.
Czytaj także:
