Niedosyt – to uczucie towarzyszy zarówno zawodnikom, jak i kibicom trójkolorowych po ostatnim sezonie. Zresztą na złoty medal GKS Tychy czeka od 2020 roku, choć klub dysponuje najlepszym zapleczem sportowym oraz jednym z największych budżetów. W tym sezonie ma się to w końcu zmienić, a podopieczni Pekki Tirkkonena chcą rzucić wyzwanie Re-Plast Unii Oświęcim.
Miniony sezon był dla ekipy z "piwnego miasta" słodko-gorzki. Można śmiało powiedzieć, że tyszanie zaczęli go od sporego falstartu i już na początku października swoją posadę stracił Andriej Sidorienko. Pod jego wodzą trójkolorowi wygrali zaledwie 4 z 8 spotkań, a styl ich gry – delikatnie mówiąc – był daleki od ideału. Ta decyzja okazała się dla budżetu klubu bardzo kosztowna, co na każdym kroku szefostwu klubu przypominali rozeźleni kibice
Tirkkonen niczym Midas
Miejsce "Cara" zajął Pekka Tirkkonen i już w swoim debiucie sięgnął po Superpuchar Polski, pokonując w Tychach GKS Katowice 4:3. Odebrano to jako dobrą wróżbę i powiew optymizmu na przyszłość. 55-letni Fin na tym nie poprzestał i pod koniec grudnia poprowadził zespół do zdobycia dziesiątego w historii Pucharu Polski, pokonując w półfinale Re-Plast Unię 6:3, a w finale JKH GKS Jastrzębie 3:2 po dogrywce.
Po tym sukcesie przy de Gaulle’a coraz mocniej zaczęto rozmyślać o zdobyciu potrójnej korony i pierwszego od 2020 roku tytułu mistrzowskiego. Choć tamten tytuł na pewno nie smakował tak dobrze, bo został przyznany dekretem ligi w momencie zakończenia ligi przez epidemię koronawirusa.
Nie da się ukryć, że GKS Tychy pod wodzą czarodzieja z Finlandii radził sobie coraz lepiej. Dość powiedzieć, że wygrał 22 z 29 spotkań sezonu zasadniczego i nabierał pewności siebie. I tu pojawiło się małe "ale". Był nim uraz Alana Łyszczarczyka, niekwestionowanego lidera ofensywnego tyszan. Gracza, który swoimi zagraniami kreował okazje strzeleckie zwłaszcza Filipowi Komorskiemu i Bartłomiejowi Jeziorskiemu. "Łyżka" po wyleczeniu kontuzji miał problem, aby powrócić do dyspozycji z początku sezonu.
Bolesna porażka z odwiecznym rywalem
Tyszanie w ćwierćfinale play-off odprawili PZU Podhale Nowy Targ, ale w półfinale musieli uznać wyższość Re-Plast Unii Oświęcim, z którą wygrali co prawda pierwszy mecz, ale później przegrali cztery mecze z rzędu. Tym samym trójkolorowi stracili patent na biało-niebieskich, których pokonywali w najważniejszej fazie sezonu nieprzerwanie od 20 lat!
Pozostała im walka o brązowy medal, który zdobyli kosztem JKH GKS-u Jastrzębie. Ale ten wynik nie zadowolił działaczy i w "piwnym mieście" rozpoczęła się prawdziwa rewolucja, nad którą pieczę sprawował Pekka Tirkkonen.
Z zespołem pożegnali się obcokrajowcy, którzy nie spełnili pokładanych w nich nadziei na czele z Pawłem Padakinem, Illą Korenczukiem, Romanem Rácem i Janne Tavim. Nie oszczędzono też Polaków: Oskara Jaśkiewicza, Radosława Galanta, Szymona Marca oraz dysponującego kanadyjskim i polskim paszportem Christiana Mroczkowskiego. Niektórzy kibice przecierali oczy ze zdumienia i długo nie mogli pojąć rozstań z Galantem, który spędził w zespole 15 lat, a także z równie walecznym Marcem.
Do zmian doszło też na na funkcji kierownika lub jak kto woli generalnego menedżera sekcji. Obowiązki Wojciecha Matczaka przejął Jarosław Rzeszutko, który w ekipie trójkolorowych rozegrał 8 sezonów, zdobył cztery mistrzowskie tytuły i strzelił dla klubu 160 bramek. Jesteśmy ciekawi, jak sprawdzi się w nowej roli.
Powiew nowości
A kto trafił do klubu z de Gaulle'? Szymon Chabior zastąpił w roli trzeciego bramkarza Mateusza Kubiaczyka, a linię defensywną wzmocnili Finowie: Olli-Petteri Viinikainen i Aapo Ahola. Pierwszy dobrze radzi sobie w destrukcji, a drugi ma ofensywne inklinacje, więc powinien też pomóc tyskiemu zespołowi podczas gier w przewadze.
Do ekipy trójkolorowych trafili też Daņiła Larionovs, Dominik Paś, a także Finowie: Joona Monto, Matias Lehtonen i Rasmus Heljanko. Wszyscy zostali sprowadzeni pod konkretne role. Paś jest graczem uniwersalnym i etatowym reprezentantem Polski. Monto i Lehtonen potrafią pracować po obu stronach tali, a Heljanko jest typowym snajperem.
Istotnym faktem było też to, że kontrakty przedłużyli też czołowi zawodnicy z poprzedniego sezonu, a więc Mateusz Bryk, Bartosz Ciura, Filip Komorski, Bartłomiej Jeziorski i Alan Łyszczarczyk.
– Mamy młodszy zespół i tak sobie myślę, że również zdecydowanie szybszy i lepiej poruszający się po lodzie. Mam nadzieję, że wybraliśmy dobrych graczy. Są to zawodnicy, których kariery pójdą jeszcze w górę. Oni są naprawdę głodni gry i przede wszystkim chcą osiągnąć wspólny sukces – wyjaśnił Pekka Tirkkonen.
Skoro w każdej zapowiedzi nawiązujemy do filmów lub słów piosenek, to z drużyną trójkolorowych kojarzy nam się utwór Krzysztofa Krawczyka pod tytułem "Wróć do mnie". Zarówno zawodnicy, jak i kibice liczą na to, że na ich szyjach znów zawisną złote medale.
ZMIANY W KADRZE
Przybyli:
Szymon Chabior (B, MOSM Tychy), Olli-Petteri Viinikainen (O, JKH GKS Jastrzębie), Aapo Ahola (O, Hermes – Mestis), Rasmus Heljanko (N, Selber Wölfe – DEL2), Joona Monto (N, GKS Katowice), Daņiła Larionovs (N, KH Energa Toruń), Matias Lehtonen (N, Les Gothiques d'Amiens - Synerglace Ligue Magnus), Dominik Paś (N, JKH GKS Jastrzębie).
Odeszli:
Mateusz Kubiaczyk (B, szuka klubu), Jan Jaroměřský (O, szuka klubu), August Nilsson (O, HC RT Torax Poruba - MAXA Liga), Oskar Jaśkiewicz (O, Comarch Cracovia), Radosław Galant (N, Re-Plast Unia Oświęcim), Roman Rác (N, szuka klubu), Jakub Bukowski (N, Comarch Cracovia), Christian Mroczkowski (N, Podhale Nowy Targ), Szymon Marzec (N, Comarch Cracovia), Pawło Padakin (N, Norfolk Admirals – ECHL), Illa Korenczuk (N, EC Będzin Zagłębie Sosnowiec), Janne Tavi (N, szuka klubu).
Legenda: B – bramkarz, O – obrońca, N – napastnik, T – trener.
Zobacz aktualny skład --- >>
***
OD NIEGO BĘDZIE WIELE ZALEŻEĆ
Alan Łyszczarczyk: – Jego atuty znają wszyscy kibice, którzy regularnie śledzą rozgrywki TAURON Hokej Ligi. Jest kreatorem gry, potrafiącym regulować tempo i przytrzymać krążek. Krótko mówiąc to lider formacji ofensywnej tyszan. Nie przesadzimy, jeśli napiszemy, że to od „Łyżki” Pekka Trikkonen będzie rozpoczynał zestawianie składu. Miniony sezon ligowy zakończył z dorobkiem 42 meczów i 55 punktów za 11 bramek i 44 asysty
NASZYM ZDANIEM
– Nie da się ukryć, że głównym celem tyszan jest zdobycie mistrzostwa Polski, którego zawodnicy i kibice łakną jak kania dżdżu.
Trójkolorowi po raz ostatni sięgnęli po “majstra” w 2020 roku, ale wówczas rozgrywki przerwano wobec szerzącej się epidemii koronawirusa. Złote medale wręczono przy zielonym stoliku zwycięzcy sezonu zasadniczemu, który awansował do półfinału play-off.
Ekipa Pekki Tirkkonena, po zatrzymaniu liderów zespołu i sprowadzeniu kilku ciekawych graczy na czele z Rasmusem Heljanko, dysponuje ciekawym zestawem ofensywnym. Czy rzucą wyzwanie broniącej tytułu Re-Plast Unii Oświęcim? Sporą dawkę pewności siebie może im dać zwycięstwo w meczu o Superpuchar Polski, który odbędzie się 22 października przy Chemików 4.
ZESPÓŁ W LICZBACH
Średnia wieku: 26,52
Średnia wzrostu: 182,96
Średnia waga: 85,08
Liczba wychowanków: 7
Liczba obcokrajowców: 9
BILETY I KARNETY:
Bilety:
normalny: 28/32* zł
ulgowy: 20/24* zł
*Ceny w dniu meczu w kasach
Karnety:
normalny: 399 zł
ulgowy: 299 zł
Zniżka dla posiadaczy karnetów w ubiegłym sezonie 50 zł dla normalnego i 40 zł dla ulgowego
MECZE SPARINGOWE:
15.08.2024 VHK Vsetín – GKS Tychy 4:3 k.
16.08.2024 HK 95 Powaska Bystrzyca – GKS Tychy 7:5
22.08.2024 Budapest Jégkorong Akadémia HC – 2:3
23.08.2024 HKm Zwoleń – GKS Tychy 5:2
24.08.2024 SC Marimex Kolín – GKS Tychy 4:1
05.09.2024 GKS Tychy – HC RT Torax Poruba 6:2
Opracował: Wojciech Piech
Fotografie: Mateusz Korzec, Tomasz Gonsior
Dowiedz się więcej i zamów papierową wersję naszego Niezbędnika.
Czytaj także:
