Na jakim lodowisku może być rozgrywany mecz hokeja na lodzie?
 

1. LODOWISKO

Wszystkie mecze  IIHF rozgrywane są na tafli lodu zwanej lodowiskiem, którego wymiary i specyfikacja musi odpowiadać regułom określonym przez IIHF

Nie dopuszcza się żadnych oznaczeń lodu, z wyjątkiem tych, które są przewidziane w przepisach, chyba że uzyskano pisemne pozwolenie od IIHF.

Materiały marketingowe na lodzie nie mogą kolidować z żadnymi oficjalnymi oznaczeniami lodu, które są przewidziane dla prawidłowego prowadzenia gry.

W przerwie między tercjami powierzchnia lodu powinna być oczyszczona z użyciem wody, chyba że obie drużyny ustalą inaczej.

1. WYMIARY

Wymiary lodowiska powinny wynosić 60 m (197 stóp) długości i 26 m do 30 m (82 stopy do 98 stóp, 5 cali) szerokości. Narożniki powinny być zaokrąglone w łuk koła o promieniu od 7,0 m do 8,50 m (23 stóp do 28 stóp). Wszelkie odchylenia od tych wymiarów dla jakichkolwiek zawodów IIHF wymagają zgody IIHF.

➔ Więcej informacji znajduje się w Załączniku VI - Infografika.

1. BANDY I SZYBY OCHRONNE

Lodowisko powinno być otoczone bandami. Wysokość band nad taflą lodowiska powinna wynosić 1,07 m. (42 cale). Poza oficjalnymi oznaczeniami przewidzianymi w przepisach, cała powierzchnia lodu i band powinna być koloru białego, z wyjątkiem taśmy odbojowej na dole band, która powinna być jasnożółta. Wszelkie odstępstwa od któregokolwiek z powyższych przepisów wymagają oficjalnej zgody IIHF. 

Bandy powinny być skonstruowane w taki sposób, aby ich powierzchnia zwrócona w stronę lodu była gładka i wolna od jakichkolwiek przeszkód lub jakichkolwiek przedmiotów, które mogłyby spowodować kontuzje u graczy. 

Do band musi zostać dołączona konstrukcja ochronna zwana szybami ochronnymi, która przedłuża bandy w pionie. Wysokość szyb ochronnych nad bandami za bramkami musi wynosić 2,4 m (8 stóp) i muszą one rozciągać się co najmniej 4,0 m (13 stóp) od linii bramkowej w kierunku linii niebieskiej. Szyby ochronne muszą mieć wysokość 1,8 m (6 stóp) wzdłuż band bocznych z wyłączeniem ławek graczy. Szyby ochronne wymagane są wzdłuż ławek kar. 

Szyby ochronne oraz sprzęt utrzymujący je na miejscu powinny być odpowiednio wyścielone lub zabezpieczone oraz zamontowane na bandach po stronie zewnętrznej lodowiska. To samo dotyczy się siatki ochronnej opisanej w punkcie:

➔ Więcej informacji znajduje się w Załączniku VI - Infografiki.

Więcej informacji w Przewodniku po lodowiskach IIHF.

1. SIATKI OCHRONNE

Siatki ochronne powinny być zawieszona na końcach lodowiska. Ich wysokość, rodzaj i sposób zawieszenia muszą być zatwierdzone przez IIHF.

Siatka ochronna musi być zawieszona nad szybą ochronną "strefy końcowej" za obiema bramkami i musi rozciągać się wokół lodowiska co najmniej do miejsca, gdzie linia bramkowa styka się z bandami.

Siatka ochronna musi być zainstalowana w taki sposób, aby chroniła widzów z górnych rzędów widowni. Wysokość siatki ochronnej jest więc uzależniona od wysokości hali lodowiska oraz ustawienia górnego rzędu ławek.

➔ Więcej informacji znajduje się w Załączniku VI - Infografiki.

Więcej informacji w Przewodniku po lodowiskach IIHF..

1. LINIE

Linie bramkowe:

Czerwona linia, o szerokości 5 cm (2 cale), musi być wyznaczona na całej szerokości tafli lodu, 4,0 m (13 stóp) od każdego końca tafli lodu i kontynuowana pionowo na bandzie. Linia ta będzie określana jako "linia bramkowa". Słupki bramki i siatki powinny być ustawione w taki sposób, aby pozostawały nieruchome podczas gry..

Pole bramkowe:

Przed każdą z bramek musi zostać wyznaczony obszar zwany polem bramkowym. Obszar ten, powinien być oznaczony czerwoną linią o szerokości 5 cm (2 cali).

Niebieskie linie:

Powierzchnia lodowiska pomiędzy bramkami powinna być podzielona na trzy (3) strefy liniami o szerokości 30 cm (12 cali), koloru niebieskiego, i rozciągające się całkowicie w poprzek lodowiska, równolegle do linii bramkowych i kontynuowane pionowo w górę na bandach, nazwane "Niebieskimi Liniami". W przypadku, gdy na bandach dozwolone są reklamy, linie te muszą być zaznaczone przynajmniej na taśmie odbojowej..

Linia środkowa:

Linia o szerokości 30 cm (12 cali) i czerwonym kolorze, wyznaczona w całości w poprzek lodowiska na samym jego środku, równoległa do linii bramkowych i kontynuowana pionowo w górę na bandach, nazywana linią środkową. W przypadku, gdy na bandach dozwolone są reklamy, linia ta musi być zaznaczona przynajmniej na taśmie odbojowej.

• ➔ Więcej informacji znajduje się w Załączniku VI - Infografika..

1. PODZIAŁ LODOWISKA

Strefa Obrony:

Ta część tafli lodu, na której znajduje się bramka, jest nazywana "Strefą Obrony" drużyny broniącej tej bramki.

Strefa Neutralna:

Środkowa część nazywana jest "Strefą Neutralną".

Strefa Ataku:

Część znajdująca się najdalej od bronionej bramki będzie nazywana "Strefą Ataku". 

1. POLE BRAMKOWE / POLE SĘDZIOWSKIE

Pole bramkowe (wyznaczone na powierzchni lodu):

Przed każdą bramką zostanie wyznaczone za pomocą czerwonych linii pole bramkowe. 

➔ Więcej informacji znajduje się w Załączniku VI - Infografika.

Pole bramkowe / obszar:

Obszar pola bramkowego obejmuje całą przestrzeń wyznaczoną przez linie pola bramkowego i rozciąga się pionowo do górnej cześci poprzeczki. 

➔ Więcej informacji znajduje się w Załączniku VI - Infografika.

Pole sędziowskie:

Przed ławką sekretarza zawodów na powierzchni lodu wyznaczony jest półokrągy obszar nazywany polem sędziowskim. Czerwona linia o szerokości 5 cm (2 cale) i promieniu 3,0 m (10 stóp) wyznacza pole sędziowskie.

➔ Więcej informacji znajduje się w Załączniku VI - Infografika..

1. OBSZAR ZASTRZEŻONY DLA BRAMKARZA

Za każdą bramką na tafli lodu zaznaczony jest trapezoidalny obszar, zwany "obszarem zastrzeżonym dla bramkarzy”. Obszar ten wyznaczany jest pomiędzy linią bramkową a bandami przez dwie czerwone linie o szerokości 5 cm (2 cale). Zewnętrzy wymiar oznakowania wzdłuż linii bramkowej wynosi 6,78 m (22 Stopy) a wzdłuż band 8,64 m (28 stóp). Linie wyznaczające obszar wzdłuż band muszą zostać oznaczone na taśmie odbojowej. 

➔ Więcej informacji można znaleźć w Załączniku VI – Infografiki

1. PUNKTY I KOŁA WZNOWIEŃ

Punkt i koło wznowień na środku lodowiska:

Na środku tafli lodowiska należy wyznaczyć niebieski punkt o średnicy 30 cm (12 cali). Miejsce to będzie określane jako „środkowy punkt wznowień”.

Ze środka tego punktu należy wyznaczyć okrąg o promieniu 4,5 m (15 stóp) niebieską linią o szerokości 5 cm (2 cale)..

Punkty wznowień w strefie neutralnej:

Dwa czerwone punkty wznowień o średnicy 60 cm (24 cale) powinny zostać wyznaczone na lodzie w strefie neutralnej, 1,5 m od każdej linii niebieskiej. Te cztery miejsca będą oznaczane jako punkty wznowień w strefie neutralnej. W obrębie punktów wznowień należy wyznaczyć dwie równoległe linie 8 cm (3 cale) z obu stron punktu. Obszar pomiędzy tymi liniami powinien być koloru czerwonego, a pozostała cześć w kolorze białym. Punkty wznowień powinny być oddalone od siebie o 14 m (44 stopy) oraz znajdować się w jednakowej odległości od dłuższych band lodowiska. 

Punkty i koła wznowień w strefach końcowych: 

W obu strefach końcowych i po obu stronach każdej z bramek, na lodzie powinny być oznaczone czerwone punkty i koła wznowień.

Punkty wznowień powinny mieć 60 cm (24 cale) średnicy. Te cztery punkty będą określane jako „punkty wznowień w strefach końcowych”.  W obrębie punktów wznowień należy wyznaczyć dwie równoległe linie 8 cm (3 cale) z obu stron punktu. Obszar pomiędzy tymi liniami powinien być koloru czerwonego, a pozostała cześć w kolorze białym.

Koła wznowień powinny zostać wyznaczone czerwoną linią o szerokości 5 cm (2 cale) i promieniu 4,5 m (15 stóp) od środka punktów wznowień.  

W odległości 30 cm (1 stopy) od zewnętrznej krawędzi punktu wznowień należy wyznaczyć 2 czerwone linie o szerokości 5 cm (2 cale) i długości 1,2 m (4 stopy) równolegle do dłuższych band lodowiska. Linie te muszą być oddalone od siebie o 45 cm (1 stopa, 10 cali). Zaczynając od końca linii równoległej do dłuższej bandy lodowiska znajdującego się bliżej punktu wznowień, należy wyznaczyć prostopadłą czerwoną linie o szerokości 5 cm (2 cale) i długości 90 cm (2 stopy),

➔ Więcej informacji można znaleźć w Załączniku VI – Infografiki

PUNKT WZNOWIEŃ NA ŚRODKU LODOWISKA PUNKT WZNOWIEŃ W STREFACH KOŃCOWYCH

1. CZYSZCZENIE POWIERZCHNI LODU

Niezależnie od zaplanowanych czynności związanych z czyszczeniem powierzchni lodu w przerwach w grze pomiędzy tercjami, w stosownych wypadkach należy wykonać dodatkowe czynności dotyczące odśnieżania powierzchni lodu. 

➔ Więcej informacji można znaleźć w Regulacjach Sportowych IIHF.

PRZEPIS 2 BRAMKI I SIATKI

1. BRAMKI

Każde lodowisko musi być wyposażone w dwie bramki, po jednej na każdym końcu lodowiska.  Bramka składa się z konstrukcji oraz siatki.

Otwarta część bramki musi być skierowana w stronę środka lodowiska.

Bramki muszą znajdować się w każdym z końców dokładnie na środku linii bramkowej oraz muszą być zainstalowane w taki sposób, aby pozostały stabilne podczas toczącej się gry.

Dla rozgrywek najwyższych kategorii pod egidą IIHF, wymagane są elastyczne kołki utrzymujące bramkę w miejscu, które w przypadku nagłego kontaktu, pozwolą bramce wyskoczyć z wywierconych w lodzie otworów. Otwory na kołki mocujące muszą znajdować się dokładnie na linii bramkowej.

Słupki muszą mieć wymiar 1,22 m (48 cali) wysokości mierzonej od powierzchni lodu oraz być rozstawione od siebie w odległości 1,83m (72 cale) (mierzone od wewnątrz). Słupki oraz poprzeczka muszą być wykonane ze stalowych okrągłych elementów o średnicy 5 cm (2’’).

Słupki oraz poprzeczka muszą być pomalowane na kolor czerwony. Inne elementy bramki muszą być białe..

1. SIATKI BRAMEK

Do każdej ramy bramki powinna być przymocowana siatka o zatwierdzonej konstrukcji, wykonana z białego nylonowego sznurka, która powinna być zamontowana do bramki w taki sposób, aby uniemożliwić krążkowi zatrzymanie się na jej zewnętrznej stronie, a jednocześnie naciągnięta w taki sposób, aby krążek pozostał w siatce.

Podstawa ramy bramki powinna być pokryta białym materiałem wyścielającym z ciężkiej tkaniny nylonowej lub ciężkiego płótna. Wyścielenie ochronne musi być zamontowane w taki sposób, aby chronić siatkę bramki przed przecięciem lub uszkodzeniem, oraz w taki sposób aby nie uniemożliwić krążkowi całkowite przekroczenie linii bramkowej. Wyścielenie ochronne powinno zaczynać się 15 cm (6 cali) od słupka w głąb bramki oraz nie powinno wystawać więcej niż 2,5 cm (1 cal) ponad podstawę ramy bramki.  

Rama bramki musi być pokryta nylonową siatką, aby całkowicie zamknąć tylną część ramy.

PRZEPIS 3 ŁAWKI GRACZY I ŁAWKI KAR

1. ŁAWKI GRACZY

Każde lodowisko powinno być wyposażone w ławki do użytku zawodników obu drużyn. Jedynymi osobami, które mogą przebywać na lub przy ławkach graczy są ubrani zawodnicy i nie więcej niż osiem (8) osób, włączając w to trenera i niegrający sztab drużyny.

Drużyny muszą używać tej samej ławki graczy przez cały czas trwania meczu.  Zapewnione wyposażenie, w tym ławki i drzwi, musi być jednolite dla obu drużyn.

Ławki graczy powinny być umieszczone bezpośrednio przy lodzie, jak najbliżej środka lodowiska, jak to tylko możliwe. Każda z ławek graczy musi posiadać dwoje drzwi i muszą być one jednolite w umiejscowieniu i rozmiarze oraz znajdować się jak najbliżej szatni. 

Każda ławka graczy powinna mieć 10 m (33 stopy) długości i 1,50 m (5 stóp) szerokości, a gdy znajduje się w strefie dla widzów, powinna być oddzielona od nich szybą ochronną, aby zapewnić niezbędną ochronę dla Zawodników i Personelu Drużyny.

Ławki Zawodników powinny znajdować się po tej samej stronie lodowiska, naprzeciwko ławek kar i powinny być oddalone od siebie na znaczną odległość, jeśli jest to możliwe.

Uwaga: Wyznaczona Drużyna Gospodarzy ma prawo do wyboru Ławki graczy, jeśli nie jest to inaczej określone. Na Mistrzostwach IIHF, odpowiednie Ławki Zawodników zostaną przypisane do odpowiednich Drużyn.

➔ Więcej informacji można znaleźć w Załączniku VI – Infografiki

Więcej informacji znajduje się w Regulacjach Sportowych IIHF.

1. ŁAWKI KAR

Każde Lodowisko musi być wyposażone w miejsca nazywane jako „ławki kar”

Każda drużyna powinna posiadać oddzielną ławkę kar, która powinna znajdować się po przeciwnych stronach ławki sekretarza zawodów, bezpośrednio po drugiej stronie lodowiska od Ławek graczy.

Drużyny muszą używać ławki kar naprzeciwko swojej Ławki graczy i muszą używać tej samej ławki kar przez cały czas trwania meczu.

Każda ławka kar powinna mieć co najmniej 4,0 m (13 stóp) długości i 1,50 m (5 stóp) szerokości oraz powinna być oddzielona od widzów szybą ochronną, aby zapewnić graczom niezbędną ochronę.

Każda z ławek kar musi być tego samego rozmiaru i nie może być wykonana w sposób dający nierówne szanse którejkolwiek z drużyn. Ławka kar posiadać tylko jedno wejście (drzwi) służące do wyjścia na lód lub wejścia na ławkę kar, które są otwierane lub zamykane tylko przez sędziego kar. 

Na ławce kar znajdować się może tylko sędzia kar, ukarany zawodnik oraz inni sędziowie.

➔ Więcej informacji znajduje się w Dodatku VI – Infografika

PRZEPIS 4 URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE I TABLICA WYNIKÓW/ZEGAR

1. URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE

Lodowisko musi być wyposażone w odpowiednie urządzenie nagłaśniające, które będzie wydawać dźwięk automatycznie po zakończeniu każdej tercji gry. Jeżeli urządzenie dźwiękowe nie wydaje automatycznego dźwięku po upływie czasu gry, czynnikiem decydującym o tym, czy tercja została zakończona, jest tablica wyniku/czasu gry..

1. TABLICA WYNIKÓW/ZEGAR

Lodowisko powinno być wyposażone w zegar elektroniczny (tablice wyniku/czasu gry) w celu zapewnienia widzom, zawodnikom, członkom sztabu drużyny i sędziom dokładnych informacji we wszystkich fazach gry, włączając w to czas pozostały do rozegrania w każdej tercji oraz czasu pozostałego do odbycia kary przez ukaranych graczy każdej z drużyn.

Tablica wyniku/czasu jest aktywowana wznowieniem gry przez sędziego na lodzie i zatrzymywany przez gwizdek sędziego na lodzie. 

Tablica wyniku/czasu powinna pokazywać czas pozostały do końca tercji lub odbywanej kary. Czas gry pozostały powinien być mierzony w dziesiątych częściach sekundy (1/10) podczas ostatniej minuty każdej tercji lub dogrywki.