– mówi Marian Lastiak w rozmowie z Grzegorzem Michalewskim. 30-letni słowacki napastnik od poniedziałku trenuje z drużyną KH Sanok.
– W jaki sposób trafiłeś do Sanoka?
Zadzwonił do mnie trener Marian Brusil z propozycją gry w ekstraklasie polskiej. Po krótkim namyśle postanowiłem z niej skorzystać. Trenera Brusila znałem już znacznie wcześniej, gdyż trenował mnie w latach 1997-99 w Bańskiej Bystricy. Wówczas to wywalczyliśmy awans do słowackiej ekstraklasy
Co wiesz na temat polskiej ligi.
Poziom waszej ekstraklasy jest podobny do naszej I ligi. Zresztą swego czasu w Bańskiej Bystricy grałem wspólnie z Rafałem Sroką i Piotrem Podlipnim z Nowego Targu. Z kolei przed dwoma laty graliśmy sparing w Toruniu
– W minionym sezonie rozegrałeś tylko 13 spotkań. Dlaczego?
Z powodu kontuzji pauzowałem od listopada do stycznia. W ostatniej minucie meczu z Prešovem rywal uderzył mnie kijem w kolana przez co miałem uraz nerwu w nodze. Na szczęście teraz już wszystko jest w porządku
 |
| Marian Lastiak ur. 05.06.1975 w Bańskiej Bystricy. Wzrost: 178 cm. Waga: 86 kg. Występuje na pozycji środkowego napastnika. Przebieg kariery: SaHK Bańska Bystrica (1981-92), Verdun College-Francais (1992-95, juniorska liga QMJHL), Iskra Bańska Bystrica (1994-97), HC Dukla Senica (1996-97), Iskra Bańska Bystrica (1997-2002), HK VTJ Spisska Nova Ves (2002/03), HC Martimex Martin (2003/04), SaHK Bańska Bystrica (2003/04), Dukla Senica (2003/04), SaHK Bańska Bystrica (2004/05). Reprezentant Słowacji do lat 18. Żonaty: Bohdana. Dzieci: Aleksander (11 lat) i Ema (7 lat). |
– W pierwszych kilku meczach w twojej drużynie występował Vladimir Orsagh, zawodnik Nashville Predators...
Grał dokładnie w dwóch meczach, a ja występowałem z nim w jednym ataku. Mój bilans gry z Orsaghiem to dwie asysty przy jego bramkach. Następnie trafił do ekstraligowego zespołu HKM Zvolen
– W swojej karierze miałeś także trzyletni okres gry w Kanadzie.
Gdy miałem 17 lat, graliśmy sparing nieopodal Montrealu z drużyną Verdun College-Francais, która występowała w tamtejszej juniorskiej lidze QMJHL. Musiałem zaprezentować się z dobrej strony, skoro działacze zaproponowali mi grę w tej drużynie. Był to niezły zespół, w którym występowali tacy zawodnicy jak Jaean Sebastian Giguere, bramkarz Anaheim Mighty Ducks i reprezentacji Kanady oraz wielu innych zawodników, którzy obecnie występują w lidze NHL
– A ty miałeś szansę gry w tej lidze?
Gdybym został do końca sezonu w Kanadzie, to kto wie. W trzecim roku mojej gry w Verdun wróciłem jednak na Słowację. Moja żona była w ciąży, a ja otrzymałem bardzo dobrą ofertę z Bańskiej Bystricy
– Czym różni się hokej kanadyjski od słowackiego?
Jest szybszy i twardszy. Problemem dla mnie była także bariera językowa. Wyjechałem do Kanady w wieku 17 lat do drużyny, w której posługiwano się językiem francuskim oraz angielskim. Dopiero po pewnym czasie zacząłem normalnie aklimatyzować się w zespole
– Z Kanady poprzez Słowację trafiłeś w końcu do Sanoka. Jak oceniasz nową drużynę.
Jestem dopiero po kilku treningach, ale zauważyłem, że jest nas na razie stanowczo za mało na lodzie. Brakuje zwłaszcza obrońców, ale wierzę, że do inauguracji ligi zespół zostanie wzmocniony
– Klubowi działacze postawili przed Tobą jakieś konkretne wymagania?
Na razie żadnych. Jestem jednak obcokrajowcem i zdaję sobie sprawę, że wszyscy będą ode mnie więcej oczekiwać niż od krajowych zawodników
– Oferta finansowa KH w pełni Cię satysfakcjonuje?
Zarząd klubu wie, jakie mam wymagania finansowe. Pieniądze są ważne w życiu, ale nie są najważniejsze. Przyjechałem do Polski, gdyż chciałem trochę zmienić klimat i przy okazji pokazać kibicom, na co mnie stać. A publiczność, z tego co słyszałem, macie rewelacyjną. W Internecie widziałem kilka zdjęć z opraw meczowych, jakie robią kibice i przyznam się szczerze, że zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mam nadzieję, że zostanę ciepło przyjęty przez sanockich kibiców
– Twoje najmocniejsze strony to...
Przede wszystkim dobry przegląd sytuacji, dokładne podanie, krycie krążka oraz nieustępliwość. Gram na pozycji środkowego napastnika i moim zadaniem jest reżyserowanie gry całej mojej formacji. Bardziej od strzelania goli wolę jednak tak rozegrać akcję, aby partner z ataku mógł skierować krążek do siatki
Czytaj także:
