Były trener hokejowej drużyny Stoczniowca Gdańsk Stefan Csorich uhonorowany został najwyższym francuskim odznaczeniem - Legią Honorową. - Walczyłem na wojnie, żeby pomóc Polsce odzyskać wolność. Wierzyłem, że zagram w hokeja w wolnym kraju - mówi Csorich.
Order Legii Honorowej Csorich otrzymał w ambasadzie francuskiej w Warszawie. - Byłem wzruszony, bo to była bardzo podniosła uroczystość. Obecni byli attache wojskowi i osobistości rządu. Przed wręczeniem legii czytano biografię każdego nowego legionisty, ja byłem jedynym sportowcem w tym gronie - mówi Csorich.
Stefan Csorich urodził się 25 września 1921. Dorastał w Krynicy i tam zakochał się w hokeju. W 1931 roku w Krynicy rozegrane zostały hokejowe mistrzostwa świata, od tego czasu Csorich miał jedno marzenie: zagrać w reprezentacji Polski na olimpiadzie. W sezonie 1938/39 był już gwiazdą KTH Krynica, a w 1940 ogień olimpijski miał dotrzeć do Tokio. Marzenia młodego hokeisty przerwała jednak wojna. Csorich, podobnie jak jego koledzy z drużyny, zostawił w domu łyżwy, kij hokejowy zamienił na karabin i został wcielony do wojska. - Kiedy dotarłem na swoje stanowisko, nie przypuszczałem, że naprawdę zacznie się wojna. Myślałem, że zaraz wrócimy do domów, znowu zaczniemy grać w nasz ukochany hokej. Kiedy już 28 sierpnia 1939 zostaliśmy ostrzelani przez Niemców, dotarło do mnie, że zaczyna się koszmar wojny - wspomina Csorich.
Po przegranej kampanii wrześniowej Csorich został internowany na Węgrzech, udało mu się jednak uciec do Francji. Tam walczył w 2. Dywizji Strzelców Pieszych, w ramach 45. Korpusu Armii Francuskiej. Został ranny i ponownie internowany. Po inwazji aliantów w Normandii walczył w I Dywizji gen. Stanisława Maczka, potem oddelegowany został do Wielkiej Brytanii.
Mimo trwania zawieruchy wojennej nie stracił kontaktu z hokejem. - Kiedy byłem w Szwajcarii [była krajem neutralnym - red.], grałem pod pseudonimem, nie mogłem ujawnić, że jestem Polakiem. Z kolei w Szkocji grałem w drużynach z Dundee i Falkirk. Moja gra się podobała, zostałem zaproszony do meczu gwiazd i wystąpiłem w drużynie All Scotish Canadiens. A wcześniej, w 1944, razem z moim przyjacielem skoczkiem narciarskim Janem Kulą dotarliśmy na symboliczną olimpiadę w Lozannie. Kiedy szły poczty z flagami, my na trybunach ściskaliśmy przemyconą polską flagę. Wierzyliśmy, że już niedługo Polska będzie wolnym krajem, a my będziemy ją reprezentować na prawdziwych igrzyskach. Kula nieźle zaszedł na skórę Niemcom, bo we Francji, po wyjściu ze szpitala, pobił rekord skoczni należący do Niemca. Musiał się przez to ukrywać - wspomina Csorich.
Po wojnie Csorich wrócił do Krynicy. Z KTH zdobył mistrzostwo Polski, zagrał 52 razy w reprezentacji Polski. Spełnił swoje marzenie: wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w St. Moritz (1948) i Oslo (1952), zajmując dwa razy 6. miejsce. Potem został trenerem i w 1972 roku, za namową ówczesnego prezesa Stoczniowca Gdańsk Kazimierza Mądrali, przeniósł się do Gdańska, by pomóc budować wielki hokej. - Po wojnie, zanim trafiłem do Krynicy, z Wielkiej Brytanii przypłynąłem do Gdańska na Westerplatte. Historia zatoczyła więc koło, bo przecież na wojnę poszedłem walczyć za Gdańsk - tłumaczy Csorich, który do dzisiaj tu mieszka. W hokeja grali jego synowie Marian i Bogdan, teraz zawodnikiem jest wnuk Marian, który gra w Cracovii. Stefan Csorich ogląda natomiast wszystkie mecze Stoczniowca, klubu, którego trenerem był przez osiem lat. - Stawiałem wtedy na młodzież, teraz cieszę się, że coraz więcej młodych zawodników znowu gra w Stoczniowcu - mówi Csorich.
Legia Honorowa (fr. Légion d`honneur) - najwyższe odznaczenie wręczane w imieniu rządu francuskiego. Legia przyznawana jest zarówno cywilom, jak i wojskowym, kobietom i mężczyznom, także cudzoziemcom, za szczególne osiągnięcia w życiu wojskowym i cywilnym. Motto orderu to Honneur et Patrie (Honor i Ojczyzna). Order został ustanowiony przez Napoleona 19 maja 1802 r.
skh
GW
Czytaj także:
