W latach 80. Radziecki duet Wiaczesław Fetisov – Alexei Kasatonov stworzył jeden z najlepszych bloków defensywnych w historii hokeja. Obaj, wspierani przez niesamowity atak: Vladimir Krutov – Sergei Makarov – Igor Larionov – wchodzili w skład tzw. „wielkiej piątki” ZSRR. Spośród nich najbardziej wyrazistą postacią był Fetisov.
Siła jego charakteru sprawiła, że cieszył się sporym szacunkiem, zarówno w reprezentacji jak i w drużynie klubowej. Potwierdzeniem tego było powierzenie mu funkcji kapitana CSKA Moskwa oraz drużyny narodowej. Fetisov posiadał niezwykły instynkt: wiedział, w którym momencie ruszyć z niebieskiej linii, by stworzyć sytuację bramkową dla siebie lub któregoś z partnerów. Ten fenomenalny obrońca był w latach 80. bezdyskusyjnym numerem 1 na swojej pozycji. Radzieccy szkoleniowcy bardzo szybko poznali się na jego wielkim talencie. Już podczas MME`76 został wybrany najlepszym obrońcą turnieju. Takie samo wyróżnienie spotkało go 2 lata później, podczas MMŚ`78, gdzie przy okazji trafił do w zespołu gwiazd tej imprezy.
W 1978 roku Fetisov po raz pierwszy wziął udział w Drafcie NHL. Został wówczas wybrany przez Montreal Canadiens. W 1983r. Radzieckiego hokeistę ponownie zgłoszono do Draftu i tym razem został zawodnikiem New Jersey Devils. Z powodów politycznych podpisanie kontraktu z Diabłami bądź jakimkolwiek innym klubem NHL 
przez długi czas było niemożliwe. Szansa pojawiła się wiosną 1988r., u kresu „Zimnej wojny”. Fetisov – za pośrednictwem CSKA Moskwa – zwrócił się do Sowieckich władz z prośbą o pozwolenie na grę w Ameryce. Jego pismo spotkało się jednak z odmową ze strony przywódców imperium.
2 stycznia 1989r., w ramach specjalnego tournee radzieckich klubów po Ameryce Północnej rozegrane zostało towarzyskie spotkanie pomiędzy New Jersey Devils, a CSKA – oczywiście, z Fetisovem w składzie. Wiaczesław strzelił w tym meczu bramkę, a cały mecz moskiewska drużyna wygrała 5-0. Fani Diabłów przyjęli jedną z największych gwiazd rosyjskiej ekstraklasy, jak „swojego”. Po tym sukcesie wyjazd Fetisova za ocean był przesądzony. Zaraz po powrocie do domu hokeista ogłosił, że kończy współpracę w CSKA. Jednak wojskowa centrala nie miała najmniejszego zamiaru pozbywać się swojej gwiazdy. Klub zobowiązał Wiaczesława do codziennego meldowania się w swojej siedzibie, mimo, że ten został już wcześniej odsunięty od kadry. Bomba wybuchła tuż przed rozpoczęciem mistrzostw świata: radziecka federacja 
postanowiła – poprzez pominięcie Fetisova przy selekcji – ukarać go za postawę względem klubu. Na szczęście wstawili się za nim koledzy z reprezentacji. Wystosowali do centrali ultimatum, w którym zagrozili, że zbojkotują udział na MŚ. Solidarność zwyciężyła: Fetisov otrzymał powołanie do drużyny narodowej, zaś koledzy jednogłośnie wybrali go kapitanem.
Ustępstwo względem Fetisova pokazało słabość Związku Radzieckiego: ten „kolos na glinianych nogach” nie był w stanie dłużej wstrzymywać ekspansji utalentowanych hokeistów. W roku 1989 radziecka federacja hokejowa oficjalnie zezwoliła swoim zawodnikom na wyjazd do NHL.
Tak więc w roku 1989, 31–letni Fetisov mógł w końcu (w barwach New Jersey Devils) rozpocząć podbój NHL. W sumie, w najsilniejszej lidze świata spędził 10 sezonów (6 w Devils + 4 w Detroit). W 1997 i 98 roku Wiaczesław sięgał po Puchar Stanley`a oraz uczestniczył w meczu gwiazd NHL. Po sukcesie z 1997 roku doszło do 
wydarzenia bez precedensu: dzięki Fetisovowi Puchar Stanley`a po raz pierwszy zawitał do Rosji. Wiaczesław aż 9 razy grał na MŚ grupy A, 7–krotnie je wygrał (5 razy został najlepszym defensorem tej imprezy), 3 razy brał udział w hokejowym turnieju olimpijskim oraz w Pucharze Kanady (wliczając w to 1996 rok, kiedy rozgrywki te zmieniły swoją nazwę na Puchar Świata)
W latach 1998–2000 pracował jako asystent trenera Diabłów, „zgarniając” za ich pośrednictwem trzeci Puchar Stanley`a (2000r.). Po tym triumfie zdecydował się przejść na sportową emeryturę. W 2001 roku Wiaczesław Fetisov został członkiem galerii sław NHL.
Nagrody i wyróżnienia:
Puchar Kanady (1981)
Puchar Stanley`a (1997, 1998, 2000)
Mistrzostwo świata (1978, 1981, 1982, 1983, 1986, 1989, 1990)
Mistrzostwo świata U–20 (1977, 1978)
Wybór do drużyny gwiazd Pucharu Kanady (1987)
Udział w meczu gwiazd NHL (1997, 1998)
Zawodnik roku w Rosji (1982, 1986)
Przebieg kariery:
|
REGULAR SEASON |
|
Season |
Club |
League |
GP |
G |
A |
TP |
PIM |
+/- |
|
1974-75 |
CSKA Moscow Jr. |
USSR-Jr. |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
--- |
|
1974-75 |
Soviet Union |
EJC-A |
5 |
1 |
0 |
1 |
0 |
--- |
|
1975-76 |
CSKA Moscow Jr. |
USSR-Jr. |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
|
1975-76 |
Soviet Union |
WJC-A |
4 |
0 |
0 |
0 |
11 |
--- |
|
1975-76 |
CSKA Moscow |
USSR |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
--- |
|
1975-76 |
Soviet Union |
EJC-A |
4 |
2 |
0 |
2 |
0 |
--- |
|
1976-77 |
CSKA Moscow |
USSR |
28 |
3 |
4 |
7 |
14 |
--- |
|
1976-77 |
Soviet Union |
WJC-A |
7 |
3 |
2 |
5 |
4 |
--- |
|
1976-77 |
Soviet Union |
WEC-A |
5 |
3 |
3 |
6 |
2 |
--- |
|
1977-78 |
CSKA Moscow |
USSR |
35 |
9 |
18 |
27 |
46 |
--- |
|
1977-78 |
Soviet Union |
WJC-A |
7 |
3 |
5 |
8 |
6 |
--- |
Czytaj także:
