Aktualności: WSZYSTKIE

Jedynie rozgrywki o mistrzostwo Polski w piłce nożnej, jeżeli chodzi o rywalizację w grach zespołowych, są starsze od krajowego czempionatu w hokeju na lodzie. Pierwsza tego typu impreza odbyła się 98 lat temu w Zakopanem, choć mistrza próbowano wyłonić już rok wcześniej.

Był znakomitym sędzią, a także obrotnym działaczem krajowym i międzynarodowym. W pewnym momencie świat hokeja okazał się jednak dla niego za ciasny. Choć gdyby w nim pozostał, to pewnie skorzystaliby na tym wszyscy. My i on sam.

Dziadek Wayne'a Gretzky'ego pochodził z Grodna, a gdy wyemigrował do Kanady to pełne polskich tradycji miasto znajdowało się w Imperium Rosyjskim. Babcia legendarnego hokeisty z kolei udała się za wielką wodę z terenów już II Rzeczpospolitej. Choć mówiła po ukraińsku.

Cracovia, ŁKS Łódź i... Siła Giszowiec. Choć ciężko w to uwierzyć, właśnie w taki sposób prezentowało się podium pierwszych powojennych mistrzostw Polski w hokeju na lodzie. W latach czterdziestych minionego stulecia ten malutki klub z Górnego Śląska święcił największe triumfy, mając w swoich szeregach zawodników, którzy decydowali o sile polskiego hokeja. Dzisiaj na próżno szukać jakichkolwiek informacji na temat Siły Giszowiec nawet w najgłębszych czeluściach internetu.

Ludek Bukač z reprezentacjami Czechosłowacji i Czech osiągał znakomite wyniki, z dwoma tytułami mistrza świata na czele. W Polsce pracował jako dyrektor reprezentacji, a następnie w roli selekcjonera. I o mały włos nie spadliśmy do światowej trzeciej ligi. 

Choć "Polskiego młota” zabrakło w decydującym momencie sezonu, to wydarzenia sprzed 25 lat są ze wszech miar historyczne również dla nas. Po niesamowitej drodze, wcale nie usłanej różami, New Jersey Devils, klub tyszanina, sięgnął po najważniejsze hokejowe trofeum.

Hokejowe talenty na rzecz Niemiec traciliśmy często, a powody były różne. W tej reprezentacji na mistrzostwach świata występowali niejednokrotnie hokeiści urodzeni w Polsce. A niektórzy z nich, jak Mirosław Sikora, w naszym kraju wyszkoleni.

W 1931 pod Górą Parkową rywalizowano o tytuł mistrza świata i Europy. To był piękny turniej, choć nie obyło się bez pewnych pozasportowych incydentów. Na linii stosunków polsko-czechosłowackich zrobiło się naprawdę gorąco!

Cała piątka reprezentacji Polski, która niemal pół wieku temu pokonała w katowickim „Spodku” drużynę Związku Radzieckiego wywodziła się z łódzkiego klubu. Dziś w mieście tym nie ma szans na powrót hokeja na najwyższym krajowym poziomie. Bo nie ma gdzie grać.

Ta historia zaczęła się na początku XX wieku w Polsce, choć naszego kraju na mapie świata wtedy nie było. Bracia Joe i Frank Jerwa (Dzierwa), urodzeni na ziemiach polskich w polskiej rodzinie, a wychowani w kanadyjskiej prowincji Alberta, w latach 30. poprzedniego stulecia grali w lidze NHL.

Pod koniec marca 1982 roku Andrzej Małysiak, Bogusław Maj i Justyn Deniusiuk nie wrócili do ogarniętej stanem wojennym Polski po turnieju mistrzostw świata grupy B. Wybrali grę w hokeja, a przede wszystkim lepsze życie, po drugiej strony „Żelaznej kurtyny”.

Robert Góralczyk był jednym z najlepszych obrońców w historii polskiego hokeja. Jego młodszy brat – Feliks – zapowiadał się na wspaniałego skrzydłowego. Nieszczęście, jakie spotkało go podczas MŚ w Rumunii w 1972 roku, zakończyło jednak przedwcześnie być może piękną karierę. Podobnie, jak nieszczęście przerwało przygodę trenerską, a przede wszystkim życie, Roberta.

Życie uważanego za jednego z najlepszych, o ile nie najlepszego polskiego hokeistę lat przedwojennych, zaczęło się w Zagłębiu Ruhry, kiełkowało w Petersburgu, trwało w Polsce, Francji i Wielkiej Brytanii, by zakończyć się w Australii. Aleksander Tupalski, kapitalnie jeżdżący na łyżwach zawodnik, wyśmienity strzelec i wykształcony człowiek, był liderem naszej drużyny narodowej, która – obiektywnie rzecz ujmując – odniosła największe sukcesy w historii.

Gospodarzy tegorocznych Mistrzostw Świata Dywizji IA na pewno nie można zaliczyć do hokejowych nacji. Ale o żadnym z naszych hokeistów potężny Wiktor Tichonow nigdy nie powiedział, przynajmniej nic o tym nie wiadomo, że mógłby grać w każdej drużynie na świecie. A o rumuńskim graczu wszech czasów tak właśnie legendarny radziecki szkoleniowiec się wyraził.

Reprezentację Polski, szczególnie w latach 70. i 80. poprzedniego stulecia, często nazywano za mocną na grupę B, ale za słabą na grupę A. Ale nie tylko wtedy nasza drużyna skutecznie walczyła o to, by występować wśród najlepszych na świecie. Łącznie w historii polskiego hokeja dziewięć razy kibice cieszyli się z promocji do Elity, która do czasu nazywała się grupą A. Z każdą z tych promocji wiąże się jakaś historia. Zapraszamy na krótki przegląd turniejów, po których następowała najczęściej bardzo wyczekiwana radość.

Jak to było z powstaniem Polskiego Związku Hokeja na Lodzie? Trzeba przyznać, że trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi, co zresztą jest... cechą charakterystyczną naszej ukochanej dyscypliny sportu na wielu jej płaszczyznach i do czego my – kibice i miłośnicy tej wspaniałej gry – jesteśmy już przyzwyczajeni. Fakty są takie, że za datę założenia Polskiego Związku Hokeja na Lodzie uznaje się powszechnie 22 lutego 1925 roku, a więc związek dokładnie dziś kończy 100 lat!